دولت‌های عشق یا عشقی!

گفتیم روسای دولت‌ در اول کار و آخر عمرشان عشقند و در سالهای دور از پاستور عشقی! (حداقل از نگاه «رسانه ملی» که بخاطر اسمش هم که شده خود را نماینده ملت می‌داند)  

«جوکر زنان» و تاریخ ممنوعیت‌های غیرعادی!

شک نکنید تاریخ در آینده از ته دل به ما خواهد خندید. نزدیک نیم قرن است مسئولین دلسوز در حال سعی و خطای امور کاملا بدیهی و طبیعی جهانند! دست آخر هم دقیقا به همان ایستگاهی می‌رسند که عالم و آدم قرنها قبل در آن پیاده شده بودند.

اوسنه ناسیونالیسم!

خداوکیلی وقتی شما عبارت‌هایی مانند «اینترنت ملی» ؛ «خودروی ملی» و خصوصا «رسانه ملی» را می‌شنوید چه حسی  به شما دست می‌دهد؟ غرور و افتخار؟ یا چیزهایی که نمی‌شود در این صفحه گفت؟!  

شعار رسانه ملی: اونقدر خوبی که باید سانسور شی!

از پیک موتوری‌ راننده گرفته تا حسام بیک سرگردنه و ساقیان پیک محله و خلاصه تمامی انس و اجنه می‌دانند که پیک عالم و آدم در المپیک است.

مردم نه چپ‌اند نه راست ؛ آنها بلاتکیف‌اند!

الهی جز جیگر بگیرد باعث و بانی آنی که ما را در این حالت استندبای نگهداشته! زبان مان لال و روی‌مان به دیوار و صد رحمت به مردم آمریکا که آنها هم شدند بلاتکلیف‌ با انتخابات‌!