رئیس کانون فیلمنامهنویسان سینمای ایران گفت: «سیدعباس صالحی» مدیری شریف، هوشیاری و متحفظ است و امیدوارم در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مردان و زنان کاردان و شجاع را گرد خود جمع کند.
به گزارش کاویان گلد، مهدی سجاده‌چی رئیس کانون فیلمنامهنویسان سینمای ایران درباره انتظاراتی که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت جدید دارد گفت: همان‌طور که از دیگران می‌خواهیم اجازه استقلال برنامه‌ریزی را به این وزارتخانه بدهند، ناگزیر خودمان نیز بهتر است به آقای سید عباس صالحی اعتماد کنیم.
وی در گفت‌وگو ایرنا، ادامه داد: امیدوارم نگاه ایشان از ذکر مصیبتِ گذشته -که رویه غالب مدیران ماست- فاصله بگیرد و در حوزه کاری خود آینده‌نگر باشد. چالش‌های گذشته حتی دیگر واقعیت خارجی هم ندارند، اما امان از آینده فرهنگ که مثل سیلاب، غافلان را با خود می‌برد. آقای صالحی مدیر شریف و هوشیاری است که امیدوارم مردان و زنان کاردان، شجاع و جسور را گرد خود جمع آورد.
رئیس کانون فیلمنامهنویسان سینمای ایران با بیان اینکه باید اجازه دهیم وزارت ارشاد تصمیم‌های بلندمدت بگیرد، ادامه داد: آن دسته از افرادی که خارج از وزارت فرهنگ و ارشاد اثرگذار هستند، باید اجازه دهند تا وزارت فرهنگ به جای تصمیم‌های سلیقه‌ای، در لحظه و موقعیت‌محور، تصمیم‌ها و برنامه‌های بلندمدت داشته و آنها را اجرایی کند. هر چه وزارت ارشاد در انجام کار خود مستقل‌تر باشد و به این وزارتخانه اعتماد شود، اثرگذارتر عمل خواهد کرد.
وی افزود: باید طرح‌هایی آماده کنیم تا سینما قانون‌مند شود. قرار نیست به زور سینما را رونق دهیم، سینما باید بتواند خودش را رونق دهد؛ اگر قانون داشته باشیم این اتفاق به درستی رقم می‌خورد.سینما باید واسطه بین مردم، مطالبات آنها، دولت و حاکمیت باشد؛ اگر این اتفاق بیفتد همچون روزنامه‌نگاران که فیلمنامهنویسان نیز به رسمیت شناخته می‌شوند.
این فیلمنامهنویس درباره سند ملی سینما گفت: سند ملی سینما، شتاب زده نوشته شده و نه تنها به نظر من، بلکه بیشتر اهالی سینما هم می‌دانند این سند به سینما کمکی نخواهد کرد.
سجاده‌چی با بیان اینکه فیلمنامهنویس خوب در سینما زیاد داریم تاکید کرد: فیلمنامهنویس خوب در سینما داریم اما چه کسی از آنهامی‌خواهد که بنویسند؟ فیلمنامهنویس را باید همچون روزنامه‌نگار به عنوان یک مطالبه‌گر، به رسمیت بشناسیم. وقتی کار فیلمنامهنویس مطالبه‌گری باشد، در موضوعات اجتماعی هم مطالبه‌گری اتفاق می‌افتد.
وی درباره نقش واسطه‌گری سینما در جامعه توضیح داد: ممکن است یک فیلمنامهنویس فیلم جنگی بنویسد و نباید توقع داشت که این فیلم در تایید مسئولان وقت آن زمان یا حالا باشد. سینما باید واسطه بین مردم، مطالبات آنها، دولت و حاکمیت باشد؛ اگر این اتفاق بیفتد همچون روزنامه‌نگاران که رکن پنجم هستند، فیلمنامهنویسان نیز به رسمیت شناخته می‌شوند.
نویسنده فیلم روز سوم ادامه داد: اگر غیر از این باشد ادامه همین سینما را خواهیم داشت که بخش پروپاگاندای آن با پول مردم فیلم می‌سازد، فیلمی که نمایش هم داده نمی‌شود اما از آن سمت، برخی فیلمنامهنویسان از سر ناچاری مجبورند این فیلم های فعلی را بنویسند؛ علیرغم اینکه خودشان اعتقاد و علاقه‌ای ندارند. آنها مقصر نیستند، شرایط آنها را مجبور می‌کند. فیلم‌هایی که اگر ژانری به نام ژانر لوده داشتیم، قطعا در این دسته می‌گنجیدند.