بعضی از نویسندگان گفته‌اند باید ابتدا اسناد به مراجع صلاحیت‌دار تحویل داده شود و آن‌ها بررسی کنند تا اگر مصلحت بود افشا گردد؟! کدام مصلحت؟!
به گزارش کاویان گلد، روز چهارشنبه ۲۸ آذر ۱۳۵۸ حدود ۴۵ روز پس از اشغال سفارت آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، عباس امیرانتظام سفیر وقت ایران در کشورهای اسکاندیناوی به اتهام همکاری با سازمان «سیا» بازداشت شد. این بازداشت در نتیجه‌ی افشاگری دانشجویان رخ داد. چند روز پس از این ماجرا در روز شنبه ۸ دی ۱۳۵۸ شماری از مردم در پشتیبانی از این افشاگری‌ها در مقابل سفارت گرد آمدند و موسوی خوئینی رهبر معنوی دانشجویان برای آنان سخنرانی کرد. او در سخنان خود ضمن دفاع از افشاگری‌های دانشجویان به‌شدت به سیاست گام به گام مهندس بازرگان در دولت موقت تاخت. در ادامه بخش‌هایی از سخنان او را که فردای آن روز در روزنامه‌ی بامداد امروز منتشر شد می‌خوانید:
پیش از سقوط رژیم شاهنشاهی در مبارزات ایران دو خط وجود داشت: یکی خط امام و خط انقلاب و دیگر خط سیاست گام به گام. خط امام، خطی انقلابی بود و اعلام می‌کرد که خواسته‌ی ملت ایران این است که شاه باید برود و نظام شاهنشاهی باید برچیده شود و هرگونه استعمار و سلطه‌ی خارجی نیز باید از ایران ریشه‌کن شود. در این خط قانون اساسی شاهنشاهی کمترین ارزشی از نظر امام نداشت. امام بارها و بارها اعلام کردند که ما قانون اساسی را قانون اساسی شاهنشاهی را که حافظ سلطنت است قبول نداریم.