یکی از مهم‌ترین، بلکه برترین و ضروری‌ترین معرفت‌ها، توحید قرآنی است که هم ساحت الهی را به درستی تبیین می‌کند و هم راه قرب به این جایگاه خطیر و عظیم را به زیبایی ترسیم می‌کند.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت‌الله العظمی جوادی آملی با انس دیرین با گنجینه قرآنی، تدریس تفسیر موضوعی قرآن را از دیرباز در مراکز علمی و دینی، حوزوی و دانشگاهی پی گرفته است، که جلوه بارز آن مجموعه وزین «تفسیر موضوعی قرآن کریم» در بیست مجلد است؛ که با سبک تفسیری قرآن به قرآن و بهره‌گیری از روایات معصومان (علیهم‌السلام) راه بهترین نگرش به کتاب الهی را همراه بیان ویژگی‌ها و خصایص زنده قرآن تبیین می‌کند. دومین جلد از این تفسیر به مراتب معرفت توحید در قرآن پرداخته است.
بنابر روایت خبرگزاری بین المللی قرآن، مراتب توحید قرآنی بنا به توصیف قرآن کریم از بهشت، بهشتیان در باغ‌های پر نعمت الهی بر کرسی‌های خود می‌نشینند و از شرابی سر به مُهر به نام رحیق سیراب می‌شوند. مُهری که بر این شراب نهاده شده از مُشک است و قرآن دسترسی به آن را سزاوار رقابت و مسابقه می‌داند. این شراب در آمیخته با تسنیم است و تسنیم چشمه‌ای است که مقربان خدا از آن می‌نوشند.