ذکری که ثوابش را فقط خداوند می‌داند

شرح حدیثی برگزیده از درس‌های آیت الله آقا مجتبی تهرانی را می‌خوانید.

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، روایتی در کتاب الکافی، جلد ۲، صفحه۵۰۲ – وسائل الشیعه، جلد‏۷، صفحه ۱۶۳ – بحار الأنوار،ج‏۹۰، صفحه ۳۴۲ آمده است که ( امام صادق علیه السلام) می‌فرمایند:

عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَیْهِمُ‏ السَّلَامُ قَالَ: لَا یَکْتُبُ‏ الْمَلَکُ‏ إِلَّا مَا سَمِعَ‏ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فِی نَفْسِکَ‏ تَضَرُّعاً وَ خِیفَةً فَلَا یَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِکَ الذِّکْرِ فِی نَفْسِ الرَّجُلِ غَیْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِعَظَمَتِهِ.