برچسب: افلاطون

آن چیزی که شما می توانید در نهایت بر روی آن قضاوت بکنید، برداشتی است که از حقیقت دارید. پس واقع بین بودن به معنای دیدن آن واقعیت هایی است که وجود دارند. و نه آن حقیقتی که در ذهن شما شکل گرفته است. از این رو به نظرم می رسد که حقیقت تلخ نیست. بلکه… ادامه خواندن جستجوی حقیقت در میان واقعیت‌ها: سفری در دنیای علم و فلسفه

بعدها برجسته‌ترین شاگرد افلاطون نظریۀ ایده‌های او را، که به‌ندرت در صورت آغازینش دوباره پدیدار می‌شد، به طرزی بسیار رادیکال به نقد کشید. با وجود این، ارسطو دربارۀ خودِ اصل چون و چرایی نکرد. او نیز همچون افلاطون بین دلیل وجودِ یک شیء و خودِ آن وجود تمایز گذاشت. در واقع به همین دلیل است… ادامه خواندن ‍ روشنگری و بنیادهای فکری فرهنگ مدرن / تحول عقل در رنسانس

در «وقتِ‌ جنگ»، فیلسوف باید «دایه‌دایه‌ گویان»، آمادهٔ رزم شود و این بار «بی نبرد»(خشونت) به جنگِ با «جُغدِ جنگ و مرغوای او»، در برابر جنایتکاران حاکم بر جهان، بشتابد و باز محیی‌الدین‌وار، این بار به حاکمان یادآوری کند که حکومت بدون حکمت محکوم به نابودی است:

به تعبیر فوکویاما از نظر هگل «در نهایت تنها شکل عقلایی به رسمیت شناخته شدن آن است که برده و ارباب کرامت انسانی مشترک همدیگر را متقابلا به رسمیت بشناسند.» در واقع مفهوم پایان تاریخ از نظر هگل، آغاز سیاست هویت با انقلاب فرانسه و بسط آن به همه جای جهان است. فوکویاما می‌نویسد «این… ادامه خواندن برتری طلبی یک گروه، حس تنفر را در جامعه گسترش می دهد / سه گام فلسفی در نظریه هویت فرانسیس فوکویاما /