بزرگترین انگل دوران مدرن، یک بیمهره خونخوار نیست، بلکه وسیلهای شیک، دارای صفحهنمایش شیشهای و اعتیادآور است و میزبان آن، هر انسانی روی کره زمین است که به اینترنت دسترسی دارد.
به گزارش خبرآنلاین، گوشیهای هوشمند، ابزاری نیستند که صرفاً برای ما مفید باشند، بلکه وقت، توجه و اطلاعات شخصی ما را در راستای منافع شرکتهای فناوری و تبلیغکنندگانشان همانند یک انگل مصرف میکنند.
به نقل از ایسنا، «ریچل براون»(Rachael Brown) مدیر مرکز فلسفه علوم و دانشیار فلسفه در «دانشگاه ملی استرالیا» و «راب بروکس»(Rob Brooks) استاد علوم تکامل در «دانشگاه UNSW» در مطالعهای جدید استدلال میکنند که گوشیهای هوشمند خطرات اجتماعی زیادی را ایجاد میکنند که وقتی از دیدگاه رابطه «انگلی»(parasitism) به آنها نگاه کنیم، به وضوح مشخص میشوند.
زیستشناسان، انگل را به عنوان گونهای تعریف میکنند که از یک رابطه نزدیک با گونهای دیگر یعنی میزبان خود، سود میبرد. این در حالی است که میزبان، بهایی را متحمل میشود. به عنوان مثال، شپش سر برای بقای خود کاملاً به گونه انسان وابسته است. آنها فقط خون انسان را میخورند و اگر از میزبان خود جدا شوند، تنها مدت کوتاهی قادر به زنده ماندن هستند. شپش سر در ازای خون انسان، خارش شدیدی به انسان میدهد و این همان بهایی است که درباره آن گفته شد.