به گزارش کاویان گلد، روز چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تهران صحنه خونینی را تجربه کرد؛ اعتراض مردمی به دستگیری امام خمینی منجر به درگیری مردم معترض با نیروهای حکومتی شد و در پی آن شمار زیادی مجروح و به شهادت رسیدند. روزنامه کیهان فردای آن روز یعنی روز پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۴۲ گزارش مفصلی از درگیری‌های روز قبل پایتخت منتشر کرد که همان‌طور که انتظار می‌رود؛ روایتی رسمی و یک‌سویه از این ماجراست، روایتی که گرچه می‌کوشد همه وقایع را با جزئیات بیان کند، اما پای نگاهی سوگیرانه در میان است، نگاهی که هیچ صدا و روایتی از معترضان در آن نیست. با در نظر گرفتن همه این ملاحظات گزارش یادشده را از نظر می‌گذرانیم:

به دنبال تعطیلات دو روزه تاسوعا و عاشورا و مراسمی که به مناسبت ایام سوگواری در کشور برگزار شد، روز گذشته [چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲] در تهران و پاره‌ای شهرستان‌ها، تظاهرات وسیعی صورت گرفت که منجر به قتل و جرح و ایجاد ویرانی و حریق در بسیاری از قسمت‌های شهر، آتش زدن تعداد زیادی اتومبیل و کیوسک فروش بلیت، از بین رفتن علائم و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی و سرانجام اعلام حکومت نظامی از ساعت ۸ بعدازظهر دیروز در تهران و حومه شد.

در روزهای تاسوعا و عاشورا وضع شهر تهران عادی به نظر نمی‌رسید، این آرامش به یک آرامش قبل از طوفان بیشتر شبیه بود.

عصر روز عاشورا و همچنین پریشب در پاره‌ای از منابر مطالبی اظهار شد که وضع را بحرانی کرد و احتمال بروز حوادث را در تهران بیشتر ساخت، ولی با همه این‌ها روز عاشورا نیز با آرامش نسبی گذشت و حادثه و برخوردی روی نداد.

روز سه‌شنبه [۱۴ خرداد ۴۲] نخستین روز بعد از تعطیل فرا رسید و مراسم سوگواری مخصوص این روز (شب سوم امام) آغاز شد. دستجات سینه‌زن و عزادار از نقاط مختلف شهر به حرکت درآمدند و در بازار تهران به سوگواری پرداختند.

"/>

روایتی رسمی از چهارشنبه خونین تهران/ تانک‌ها پایتخت را شخم زدند

اولین تیراندازی در مقابل وزارت دارایی در خیابان ناصرخسرو روی داد و پلیس ناچار شد برای متفرق کردند تظاهرکنندگان که وضع تهدیدآمیزی به خود گرفته بودند شلیک هوایی کند.

روایتی رسمی از چهارشنبه خونین تهران/ تانک‌ها پایتخت را شخم زدند

به گزارش کاویان گلد، روز چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تهران صحنه خونینی را تجربه کرد؛ اعتراض مردمی به دستگیری امام خمینی منجر به درگیری مردم معترض با نیروهای حکومتی شد و در پی آن شمار زیادی مجروح و به شهادت رسیدند. روزنامه کیهان فردای آن روز یعنی روز پنجشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۴۲ گزارش مفصلی از درگیری‌های روز قبل پایتخت منتشر کرد که همان‌طور که انتظار می‌رود؛ روایتی رسمی و یک‌سویه از این ماجراست، روایتی که گرچه می‌کوشد همه وقایع را با جزئیات بیان کند، اما پای نگاهی سوگیرانه در میان است، نگاهی که هیچ صدا و روایتی از معترضان در آن نیست. با در نظر گرفتن همه این ملاحظات گزارش یادشده را از نظر می‌گذرانیم:

به دنبال تعطیلات دو روزه تاسوعا و عاشورا و مراسمی که به مناسبت ایام سوگواری در کشور برگزار شد، روز گذشته [چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲] در تهران و پاره‌ای شهرستان‌ها، تظاهرات وسیعی صورت گرفت که منجر به قتل و جرح و ایجاد ویرانی و حریق در بسیاری از قسمت‌های شهر، آتش زدن تعداد زیادی اتومبیل و کیوسک فروش بلیت، از بین رفتن علائم و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی و سرانجام اعلام حکومت نظامی از ساعت ۸ بعدازظهر دیروز در تهران و حومه شد.

در روزهای تاسوعا و عاشورا وضع شهر تهران عادی به نظر نمی‌رسید، این آرامش به یک آرامش قبل از طوفان بیشتر شبیه بود.

عصر روز عاشورا و همچنین پریشب در پاره‌ای از منابر مطالبی اظهار شد که وضع را بحرانی کرد و احتمال بروز حوادث را در تهران بیشتر ساخت، ولی با همه این‌ها روز عاشورا نیز با آرامش نسبی گذشت و حادثه و برخوردی روی نداد.

روز سه‌شنبه [۱۴ خرداد ۴۲] نخستین روز بعد از تعطیل فرا رسید و مراسم سوگواری مخصوص این روز (شب سوم امام) آغاز شد. دستجات سینه‌زن و عزادار از نقاط مختلف شهر به حرکت درآمدند و در بازار تهران به سوگواری پرداختند.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *