دیولافوآ پس از کسب اجازه حفاری در شوش به ایران آمد و پس از مسافرت طولانی به تهران رسید و با وساطت دکتر تولوزان پزشک مخصوص شاه موفق گردید با همسرش… به حضور شاه نائل آید.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از روزنامه اعتماد، براساس برخی پژوهش‌های تاریخی که طبق اسناد و سفرنامه‌نویسی‌هاست، آغاز دانش «باستانشناسی» به دستور فیلیپ سوم پادشاه اسپانیا کلید خورده است. او سفیر خود به نام آنتونیو دوگوا را در سال ۱۵۸۶ (۱۰۰۵ه.ق) به دربار شاه عباس صفوی می‌فرستد. سفیر اسپانیا که برای نخستین‌بار آثار باستانی «تخت‌جمشید» را در شیراز مشاهده می‌کند، از آن در سفرنامه خود می‌نویسد.
بنابراین این گذر زمان شناخت دانش «باستانشناسی» همچنان تا پس از جنگ جهانی دوم و به سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶ش.) تداوم می‌یابد، تا این‌که در اسناد دیپلماسی پهلوی دوم که برای نخستین‌بار از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ خورشیدی مبادرت به استخراج و مطالعه خطی اسناد فرهنگی ایران از دوره قاجار تا پهلوی اول و دوم تا پایان سال ۱۳۴۶ کردم، مشاهده می‌شود برخی باستانشناسان کشورهای اروپایی ازجمله آلمان از آغاز شکل‌گیری تمدن باستان در ایران و نه چین و مصر خبر می‌دهند. با توجه به اسناد حکومتی ایران، متاسفانه، ما نه‌تنها از تاریخ معاصر خود و به ویژه در ارتباط روابط دوجانبه و چندجانبه با کشورها، هیچ اطلاعات ارزشمندی نداریم، بلکه با وجود ذخیره‌سازی میلیون‌ها برگ اسناد در اداره اسناد وزارت امورخارجه، حتی به لحاظ شناخت از «آثار ملی» خودمان که یادگار چندین هزار سال فرهنگ دیرپای ایران و ایرانیان در همه نشیب و فرازهای تاریخ ما بوده، هنوز از کوچک‌ترین دانش و آگاهی نسبت به خودمان برخوردار نیستیم. درست مانند آن‌چه برخی کشورهای اروپایی انگلیس، فرانسه، ایتالیا، آلمان و حتی روسیه و آمریکا در پژوهش‌های تاریخی بلندمدت خود، از ما شناخت و آگاهی به دست آورده‌اند. از همین روی، در این گزارش اسنادی – پژوهش روزنامه‌نگاری، خیلی مختصر به برخی از این اسناد که در اندک کتاب‌های تاریخی ایران هم وجود دارد، اشاره‌ای کوتاه می‌کنیم که این آغاز راه زخم‌خوردگی باستانشناسی ایران به دست بیگانگانی است که تا به امروز موزه‌های تمدن غربی نه‌تنها از آن بهره‌های اقتصادی از طریق جذب توریست برده و می‌برند، بلکه با هدف گسست و از هم پاشیدگی پیوندهای دیرینه تاریخی و فرهنگی، مانع از شناخت حقیقت و واقعیت تاریخ‌ساز امپراتوری‌های باستانی ایران، ایتالیا، یونان، مصر، چین و… شده و همچنان هم می‌شوند.