نماز از جمله عبادات عملی در بینش توحیدی اسلام است که فلسفه آن را تنها در پرتو آن بینش، می توان نظاره کرد.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، اگر نماز نخوانیم، چه اتفاقی می افتد؟ چه چیزی را از دست می دهیم؟ بدیهی است تا زمانی که ابعاد مختلف این بینش، به درستی شناخته نشود، جایگاه نماز و هم چنین دیگر برنامه های عملی آن، روشن نخواهد شد. در بینش اسلام و ادیان توحیدی، انسان و مجموعه هستی، آفریده های خداوند و در مسیر حرکت به سوی او و معرفت مبدأ خویشند. در این دیدگاه، هیچ غایتی جز معرفت خداوند برای انسان متصوّر نیست و کمال انسان، تنها در این محدوده رقم می خورد و تمامی جاذبه های دیگر، جملگی برای به حرکت درآوردن آدمی و فراخوان وی به معرفت خداوند هستند.
در این مسیر است که «عبادت» جایگاه خود را پیدا می کند؛ آن هم به صورت عبادتی موزون و حساب شده که باید به صورت خاصی به جای آورده شود. بدون این عبادت، سرّ حیات بی رنگ خواهد شد و انسان در بیغوله جاذبه های دیگر، راه اصلی را به فراموشی خواهد سپرد.