از هایده تا شجریان؛ با هوش مصنوعی هیچ صدایی در امان نیست/ حمیدرضا عاطفی: قانون حق مؤلف و مصنف را جدی نمی‌گیرد

در موسیقی ایرانی، تأثیر آهنگ‌های ساخته‌شده با هوش مصنوعی می‌تواند حساس‌تر و پیچیده‌تر باشد، چون هم جنبه‌های فرهنگی قوی دارد و هم چارچوب‌های حقوقی مشخصی هنوز برایش در زمینه هوش مصنوعی تعریف نشده‌؛ اما با این‌حال ورود هوش مصنوعی به دنیای موسیقی جوانبی را برای این صنعت به همراه دارد.

از هایده تا شجریان؛ با هوش مصنوعی هیچ صدایی در امان نیست/ حمیدرضا عاطفی: قانون حق مؤلف و مصنف را جدی نمی‌گیرد

مریم پیروزه: این روزها شادمهر به‌جای مهستی می‌خواند، مرتضی پاشایی از آن دنیا آهنگ می‌دهد، هایده هم که دیگر آلبوم جدیدش درحال ساخته‌شدن است که برای تمام این اتفاق‌های نادر باید دست هوش مصنوعی را ببوسیم؛ ولی خب نمی‌توانیم از جنبه منفی این اتفاق چشم‌پوشی کرد با اینکه محبوب‌شدن دوباره آهنگ‌های قدیمی امری خوشایند است و آشنایی نسل امروز با صداهای قدیمی مانند محمدرضا شجریان و هایده اتفاق مثبتی است یا اینکه ترکیب سبک‌های سنتی با مدرن می‌تواند نسل جدید را جذب موسیقی ایرانی کند، اما اگر بازسازی‌ها بدون شناخت درست از موسیقی سنتی ایرانی انجام شود، ممکن است به تحریف یا سطحی‌سازی مفاهیم عمیق موسیقی ایرانی منجر شود و نکته مهم دیگر این است که هوش مصنوعی شاید بتواند از نظر تکنیکی آهنگ قابل‌قبولی تولید کند؛ اما خلأ که در این آهنگ‌ها توجه را جلب می‌کند نبود احساس انسانی است؛ زیرا هوش مصنوعی توان شبیه‌سازی ظرافت انسانی را ندارد.

با داغ‌شدن بازار هوش مصنوعی و تولید روزافزون و بی‌رویه آهنگ‌هایی که شناسنامه هنری معتبر ندارند نه‌تنها خواننده اصلی را به انزوا می‌برد؛ بلکه بر تاریخ موسیقی ایران تأثیر مخربی وارد می‌کند که علاوه بر بی‌نصیب کردن نسل امروز از آهنگ بااصالت، نسل‌های بعدی را هم بسیار با موسیقی و خوانندگان ایرانی بیگانه می‌کند

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *