«از سرزمین بی‌پرنده تا قلعه»؛ دو روایت از دل زیست اجتماعی ایران

«از سرزمین بی‌پرنده تا قلعه» دو روایت مستقل از دو تجربه‌ی میدانی نویسنده را در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ دربر می‌گیرد؛ تجربه‌هایی که با نگاهی موشکافانه و روایتی انسانی، بخشی کمتر دیده‌شده از واقعیت‌های اجتماعی ایران را به تصویر می‌کشند.

«از سرزمین بی‌پرنده تا قلعه»؛ دو روایت از دل زیست اجتماعی ایران

به گزارش کاویان گلد، کتاب «از سرزمین بی‌پرنده تا قلعه» نوشته‌ی محمود زند مقدم، نویسنده و پژوهشگر برجسته‌ی ادبیات و فرهنگ مردم، توسط نشر وزن دنیا منتشر شد. این کتاب دو روایت مستقل از دو تجربه‌ی میدانی نویسنده را در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ دربر می‌گیرد؛ تجربه‌هایی که با نگاهی موشکافانه و روایتی انسانی، بخشی کمتر دیده‌شده از واقعیت‌های اجتماعی ایران را به تصویر می‌کشند.

بخش نخست کتاب، «قلعه»، حاصل پژوهش میدانی زند مقدم در محله‌ی شهرنو تهران است. این پژوهش از اواخر دهه‌ی ۱۳۴۰ آغاز شد و در سال ۱۳۵۶ به پایان رسید. «قلعه» نگاهی بی‌واسطه، بی‌قضاوت و عاری از پیش‌فرض به زندگی زنان تن‌فروش این محله دارد؛ نگاهی که از سطح قضاوت‌های معمول فراتر می‌رود و به لایه‌های انسانی، اجتماعی و تاریخی این گروه اجتماعی می‌پردازد. روایت زند مقدم در این بخش، ترکیبی از مشاهده‌ی مستقیم، گفت‌وگوهای گسترده و ثبت جزئیات زندگی روزمره‌ی این زنان است؛ روایتی که به جای بازتولید کلیشه‌های رایج، تلاش می‌کند صدای فراموش‌شده‌ی آن‌ها را بازتاب دهد.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *