کتاب «قبیله‌گرایی و قدرت سیاسی در خلیج فارس: دولت‌سازی و هویت ملی در کویت، قطر و امارات متحده عربی»، به بحث راجع به جوامع حوزه خلیج فارس که دارای ساختاری قبیله ای هستند، می پردازد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در معرفی این کتاب در کانال کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران آمده است: « غالبا جوامع حوزه خلیج فارس را دارای ساختاری عمیقا قبیله ای توصیف می کنند. با وجود این، در مباحث مربوط به دولت سازی و هویت ملی، معمولا نقش قبیله گرایی مغفول می ماند. این کتاب به تحلیل نقش سیاسی قبایل در کویت، قطر و امارات متحده عربی می‌پردازد و می‌کوشد روشن سازد که قبایل تا چه اندازه به مشارکت مردمی در امر حکومت یاری می‌رسانند یا مانع آن می‌شوند و چه میزان از قدرت سیاسی داخلی را در اختیار دارند. این پژوهش، ضمن بررسی رابطه‌ی تاریخی میان نخبگان حاکم و قبایل بادیه‌نشین، با ترسیم تاریخ سیاسی این کشورها و واکاوی نقش قبایل در حیات سیاسی داخلی و سلسله‌مراتب اجتماعی، نشان می‌دهد که این قبایل چگونه به مثابه‌ی کنشگران سیاسی مهمی در منطقه‌ی خلیج فارس عمل می‌کنند.یکی از کانون‌های توجه اصلی کتاب، فهم این مسئله است که جوامع خلیج فارس در دوران معاصر تا چه حد دستخوش «باز-بادیه‌نشینی» (re-bedouinisation) شده‌اند و این پدیده چگونه فرایندها و نهادهای سیاسی این کشورها را صورت‌بندی کرده است. کتاب به کندوکاو نقش‌آفرینی قبایل در شکل‌گیری نظام‌های شهروندی «ترقی‌خواه» و فرایندهای سیاست‌گذاری امروزین می‌پردازد و چگونگی نفوذ احتمالی آن‌ها در آینده و در چارچوب اقتصادهای رانتی را بررسی می‌کند.»
فهرست مطالب این کتاب به شرح زیر است:
فصل اول: مقدمه
فصل دوم: رابطه تاریخی بَدو (بادیه‌نشینان) و پادشاهی‌ها
فصل سوم: تولید میراث و برندسازی بَدو (بادیه‌نشین) مدرن در فرایند دولت‌سازی
فصل چهارم: تطور اجتماعی قبیله
فصل پنجم: قبیله‌ای‌شدن کنشگران سنتاً غیرقبیله‌ای و تأثیرات آتی بازخوانی گفتمان قبیله‌ای
فصل ششم: قبیله‌گرایی انتخاباتی
فصل هفتم: تلاقی‌های قبیله‌ای در عصر دیجیتال
فصل هشتم: نتیجه‌گیری
216216