احتمالا ممکن است که در مواردی ما نیز با آمریکا اختلاف سلیقه پیدا کنیم. مثلا این‌ها فکر می‌کنند که قیمت نفت باید کمتر باشد ولی شاهنشاه آن چیزی را که صلاح مملکت خود و برای مملکت خود می‌دانند تصمیم می‌گیرند.
به گزارش کاویان گلد، پس از ورود جیمی کارتر سی‌ونهمین رئیس‌جمهور آمریکا در ۲۰ ژانویه ۱۹۷۷ برابر با سی‌ام دی‌ماه ۱۳۵۵ به کاخ سفید، و به رغم آرزو و تلاش‌های شاه برای پیروز شدن یک رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه، مسئله‌ای که ذهن‌ها را متوجه خود می‌کرد این بود که مناسبات دو کشور از این پس چگونه پیش خواهد رفت. از سویی نیاز آمریکا به واردات نفت به‌شدت افزوده شده بود و از سوی دیگر شاه ایران بر افزایش قیمت نفت اصرار می‌ورزید. این مسئله می‌توانست بر آینده روابط دو کشور سایه بیندازد. همین هم موجب شد که ابراهیم صفایی خبرنگار واشنگتن تنها چند ماه پس از ورود کارتر به کاخ سفید با اردشیر زاهدی سفیر وقت ایران در آمریکا به گفت‌وگو بنشیند و از او درباره چشم‌انداز آینده دو کشور با حضور رئیس‌جمهور جدید بپرسد. بخش‌هایی از این گفت‌وگو را که مشروح آن روز شنبه سوم اردیبهشت ۵۶ در صفحه ۸ روزنامه اطلاعات منتشر شد در پی می‌خوانید:
روابط ایران و آمریکا در حال حاضر چگونه است؟
اگر به گذشته نگاه کنیم می‌بینیم که روابط ما با آمریکا رابطه یک دولت با یک حزب بخصوص و یک شخص معین نبوده است بلکه روابطی بسیار منطقی بین دو دولت بوده است و می‌توانم باصراحت و اعتقاد بگویم که در حال حاضر روابط موجود بین دو کشور ایران و آمریکای یکی از بهترین و معدود رابطه‌های سیاسی و ملی بین دو کشور دوست است و بهترین دلیل و نمونه نزدیکی تفاهم و دوستی این دو کشور جوابیه تلگرافی آقای کارتر به شاهنشاه آریامهر است که در آن صمیمانه از شاهنشاه تجلیل نموده و به تفصیل یادآور شده است که ضمن پی‌گیری سیاست دوستانه و نزدیک با ایران علاقمند است تا از تجربیات ارزنده شاهنشاه استفاده کند و در ضمن اظهار امیدواری نموده است که به‌زودی با شاهنشاه ملاقات کند؛ بنابراین با این طرز تلقی از جانب شخص ریاست‌جمهور آمریکا نسبت به روابط دو کشور جای هیچ‌گونه تردید نیست که دوستی ایران و آمریکا آینده روشنی دارد.