وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله به پیکر حمزه سیدالشهدا رسید، قامتش خم شد. آن روز کوه اُحد شاهد اشک‌هایی شد که زمین را سیراب و سنتی را آغاز کردند که تا ابد در دل مسلمانان زنده ماند: عزاداری برای شهدا.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، در سالروز شهادت یکی از بزرگ‌ترین شهدای اسلام حمزه بن عبدالمطلب، هنگامی که به مزار او در بلندی‌های احد نگاه می‌کنیم هنوز هم می‌توان رد پای اشک‌ها و فریادهای پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله را در گوشه و کنار این زمین یافت. حمزه، شیرخدا و عموی پیامبر با دلی پر از وفاداری به اسلام و پیامبرش، جان خود را در میدان جنگ احد فدای حقیقت کرد.
بنابر روایت فارس، این روز، یادآور داغی است که نه فقط برای خاندان پیامبر، بلکه برای تمامی مسلمانان یک ملت بزرگ، دردناک و بی‌پایان شد.در روزی که با نبرد خونین احد گره‌خورده است، حمزه در میدان جنگ همچون قلعه‌ای استوار ایستاده بود. او که همواره در کنار پیامبر از اسلام دفاع می‌کرد، این بار در برابر دشمنانی ایستاده بود که هیچ رحم و مروتی نشان نمی‌دادند. دشمنان اسلام، از جمله وحشی غلام حبشی هند در نهایت با ضربه‌ای به سینه حمزه او را به شهادت رساندند. اما آنچه که این شهادت را از دیگر شهادت‌ها متمایز کرد، مثله کردن پیکر بی‌جان او بود.