برحسب اشاره رئیس تشریفات، چند جفت گالش آوردند و ما پوتین‌های خود را در گالش کردیم. این رسم از زمان عقد معاهده ترکمن‌چای در ایران متداول گردید و سفرا و وزرای مختار خارجی و همراهان که به حضور شاه می‌رسند باید گالش برپا نمایند…
به گزارش کاویان گلد، کنت دوگوبینو وزیرمختار فرانسه در ایران دوران سلطنت ناصرالدین‌شاه در دوران ماموریت خود در ایران قلم به دست گرفت و تهران آن زمان، بنای سفارت فرانسه و تشریفات ملاقات با شاه را برای دایره‌المعارف جهانی به نگارش درآورد. مقاله او را سال‌ها بعد در ۲۰ فروردین ۱۳۳۶ مجله «خواندنیها» ترجمه و به شرح زیر منتشر کرد:
مسکن ما در تهران خانه‌ایست بزرگ و زیبا اما با سنگ مرمر ساخته نشده زیرا ایرانیان برخلاف اروپایی‌ها خانه‌های خود را ولو غنی باشند با سنگ مرمر نمی‌سازند، با سنگ‌های دیگر هم به‌ندرت خانه‌ای ساخته می‌شود و مصالح ساختمانی در این کشور، آجر پخته و خشت خام می‌باشد.
بدگویان اظهار می‌دارند که نساختن خانه با سنگ مرمر و سنگ‌های دیگر، در ایران، ناشی از این است که در قدیم حکام جابر وقتی می‌دیدند که خانه‌ای با سنگ ساخته شده، صاحبخانه را تحت فشار قرار می‌دادند و او را به قدری می‌آزردند تا از ساختمان خانه سنگی پشیمان می‌شد.
امروز وضع اداره کشور ایران آن‌طور نیست، ولی رسم ساختمان خانه با آجر و خشت خام باقی مانده است. آجر پخته هم یک‌دست مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و در وسط آن خشت خام جا می‌دهند و دیوارهای خانه ما با مخلوطی از آجر پخته و خشت خام ساخته شده است.