دینگ دینگ دینگ… این صدای یک ساعت معمولی نیست. صدای قدیمی‌ترین ساعتی است که در حرم مطهر رضوی کوک شده است. ساعتی که سال‌هاست نظارهگر لحظات حضور زائران و عاشقان امام هشتم(ع) ما بوده است. قصه ساعت قدیمی حرم و دیگر ساعت‌ها که هر یک به شیوه‌ای مجاور امام رضا(ع) شدند.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، ساعت‌سازی به عنوان یک هنر ظریفه، از دوره صفویه وارد ایران شد. از این دوره به بعد، ساعت‌های عقربه‌ای به‌تدریج در کشور رواج پیدا کرد، اما به دلیل قیمت بالا تا اواسط دوره قاجار هنوز حکم یک کالای لوکس را داشت. اما خیلی زود مورد توجه قرار گرفت و استفاده از آن در مراکز مهم فراگیر شد. آستان قدس رضوی نیز از این قائده مستثنی نبود و خیلی زود به جمع استفاده کنندگان ساعت پیوست و شغلی با عنوان «ساعت‌ساز آستان‌قدس» در سازمان اداری این نهاد تعریف شد. شغلی که از اعتبار بالایی برخودار شد و حتی یکی از موقوفات را نیز از آن خود کرد.
بنابر روایت شبستان، «امیر سعدالدین محمد» وزیر خراسان، در سال ۱۰۹۳ق / ۱۰۶۱ش مزرعه «گودسلوک» را وقف کرد، یکی از مصارف درآمد آن را «اجرت ساعت‌ساز آستان‌قدس» تعیین کرد. قرار دادن چنین مصرفی برای یک موقوفه، حکایت از تثبیت شغل ساعت‌سازی در آستان‌قدس رضوی از دوره صفویه به بعد دارد.