پرویز اجلالی گفت: تا وقتی مردم به حکومت اعتماد دارند رضایت وجود دارد حتی اگر از شرایط زندگی خود راضی نباشند؛ زیرا اعتماد به آن‌ها این نوید را می‌دهد که با کوشش خودشان و سیاست‌های حکومت شرایط زندگی‌شان بهتر خواهد شد.
به گزارش کاویان گلد، پرویز اجلالی، استاد بازنشسته جامعه‌شناسی در بخشی از گفتگوی خود با هم‌میهن با اشاره به ارتباط دوسویه بی‌اعتمادی حکومت و ملت به همدیگر معتقد است حکومت هر فلسفه‌ای داشته باشد مجبور است که در درجه اول رضایت نسبی اکثریت اتباع خود را جلب کند زیرا در جهان جدید حکومتی که چنین نکند اصولاً ماهیت وجودی‌اش را از نظر مردم از دست می‌دهد.
این دو ویژگی با هم رابطه دوسویه دارند و در واقع در مجموع نشانه‌های یک پدیده‌اند و آن هم شکاف میان مردم و حکومت است. زیرا اعتماد یک‌سویه شکننده است و فقط اعتماد دوسویه سرمایه سیاسی یک جامعه محسوب می‌شود. اعتماد میان حکومت و مردم دو بُعد دارد؛ یکی جنبه تئوریک و تاریخی (تحولات فلسفه سیاسی و ایده لوژیک حکومت‌ها در گذر زمان) و دومی، جنبه عملی و تجربه زیسته مردم و حکمرانان به‌ویژه در کوتاه‌مدت.