«عقلانیت سینمایی»، در شرایط اضطرار و پر تنش، لازمه‌ی مدیریت تشکیلاتی ست که متفاوت با فضای رایج وزارت‌خانه‌ها و ادارات و مؤسسات دولتی عمل می‌کند.
ماهیت اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جنبه‌ی حمایت، تشویق و ترغیب دارد نه کنترل، نظارت و امرونهی. چون بر خلاف سایر وزارت‌خانه‌ها که در چارچوب مقررات خاص و با تهیه امکانات لازم، به بهره‌برداری تولید می‌پردازند، تولید فرهنگ و هنر و یا ترویج و گسترش یک فکر و اندیشه توسط خود صاحبان فکر و اندیشه تولید می‌شود، حاکمیت در این حوزه فقط می‌تواند زمینه را برای تولید فکر و اندیشه‌های ناب و تأثیرگذار در جهت توسعه فرهنگی اجتماعی سیاسی جامعه خود فراهم سازد
شب گذشته طی مراسم رسمی چهل و سومین جشنواره فیلم فجر افتتاح شد. جشنواره‌ای که به قدمت تاریخ انقلاب اسلامی است و فراز و نشیب‌های سخت و دشواری را طی کرده تا بدینجا رسیده که برگ برنده‌ای برای جذب مردم و ایجاد فضای شادابی و هیجان به مناسبت دهه‌ی فجر باشد.
در چند سال گذشته، به‌خاطر عملکرد غلط در حوزه جذب و حمایت هنرمندان، به دلیل اتفاقات و بحران‌های ناگوار – که می‌توانست به گونه دیگری رقم بخورد – چنان حس یأس و ناامیدی ایجاد شد که منجر به قهر و دوری برخی هنرمندان از فضای جشنواره فیلم فجر گردید. در این شرایط علی‌رغم آنکه بیش از چند ماه از استقرار دولت چهاردهم نگذشته است تیم سینمایی جدید می‌بایست هم” فضای آرام” را حاکم سازد هم” برنامه‌ریزی سینما” را تدوین کند و هم “جشن ملی فیلم” را باشکوه برگزار نماید.
خوشبختانه عملکرد سازمان سینمایی، در ارتباط و تعامل با اهالی سینما در این مدت قابل‌توجه بود و شیوه اجرایی و مدیریتی جشنواره فیلم فجر بخصوص با انتخاب فردی از جنس سینمایی‌ها به‌عنوان دبیر که نقش پیش‌کسوت را ایفا می‌کند زمینه آشتی و همدلی فراهم شده است.
مراسم رسمی افتتاحیه با حضور گسترده اهالی سینما به‌گونه‌ای ارزشمند و معتبر برگزار شد. نظم و انضباط حضور میهمانان و برنامه‌های روی صحنه با اجرای دلنشین مجری بخصوص تجلیل از پیش‌کسوتان این عرصه و مهم‌تر، اهدا گل از سوی دبیر جشنواره به همسر محترم سیروس الوند فضای گرم و صمیمانه‌ای را ایجاد کرد. کلیپ‌های پخش شده در خصوص تکریم شخصیت مادر و کانون خانواده به‌عنوان شعار کلیدی جشنواره، و یا ادای احترام به فضای پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ و توجه به بحث مظلومیت جهانی مردم غزه، مورداحترام و توجه همگان قرار گرفته بود، سخنرانی رییس سازمان سینمایی نشان از فهم عمیق او نسبت به تأثیر علم و قدرت سینما داشت و نکته جالب، همراهی کردن عموم میهمانان حاضر در سالن با مراسم – برخلاف چند سال گذشته که معمولاً با هیاهو و گاه تمسخر روبرو می‌شد بود. البته طبیعی است ضعف‌هایی هم دیده می‌شد و یا غفلت‌های فردی از سوی هنرمندان رخ می‌داد که در شرایط امروز قابل‌اعتنا نیست.
ظاهراً تنش‌ها در حال تبدیل‌شدن به آرامش است؛ اما تا رسیدن به مقصود راه زیادی باقی‌مانده است، دل شکستن بسیار آسان و دل به‌دست‌آوردن بسیار سخت! هنوز هم به‌طورجدی گلایه‌ها و انتظاراتی وجود دارد و یا انتقادها و تذکرهایی مطرح می‌شود که در جای خود باید در رفع آن تسریع کرد مثل ارائه یک نقشه راه سینمایی برای آینده سینمای ایران و طبعاً تحول اساسی در شکل و شمایل جشنواره فیلم فجر که همه به آن اذعان دارند و از ضروریات است .
خدا رو شکر فعلاً که با درایت و تدبیر، اتفاق ناهنجاری که منجر به قهر و دوری و یا عدم همکاری و همراهی و صدور بیانیه معترضانه و سو استفاده بیگانگان شود رخ نداده و انشاالله این ده روز هم با آرامش پیش برود و زمینه بیشتری برای دوستی و همدلی فراهم آورد تا پس از آن شاهد اتفاقات جدیدتر و بهتر باشیم.
ضرورت مدیریت در فضای التهاب، با گفتگو و تعامل مستمر و درست، قابل‌رفع است در غیر این صورت، صاحبان فرهنگ و هنر با کسی رودربایستی ندارند و ذاتاً خصلت انتقادآمیزی و گلایه گذاری‌شان همیشه پر رنگ و آماده است. ادامه دارد…
۵۷۵۷