این‌جا برای خواننده‌های ما آن‌چه مطرح است، به دست آوردن یک شهرت کاذب و خریدن یک ویلای بزرگ و یک اتومبیل آخرین مدل و چندین دست لباس. آن وقت اگر بیایی و برای چنین آدم‌هایی بخواهی زحمت بکشی و یک کار جدی انجام بدهی، انگار جوک گفته‌ای!
به گزارش کاویان گلد، اسفندیار منفردزاده (۱۳۱۹) آهنگساز صاحب‌نام ایرانی که از او کارهای ماندگاری را به خاطر داریم، کار خود را از سال ۱۳۳۵ در «رادیو ایران» آغاز کرد. پس از رادیو، هشت سال بعد یعنی در سال ۴۳ چند آهنگ بی‌نام ساخت که به قول خودش اصلا راضی‌اش نمی‌کرد تا سال ۴۶ که با مسعود کیمایی آشنا و همین شد نقطه عطف زندگی‌اش.
سرود معروف «بهاران خجسته باد» که هر سال در ایام سالگرد پیروزی انقلاب از تلویزیون و رادیو پخش می‌شود نیز از جمله کارهای اوست. سرودی که زندانیان سیاسی وقت می‌خواندند و وظیفه ظبط آن را به دوش منفردزاده گذاشته شد که خود زمانی در ارتباط با پرونده خسرو گلسرخی در زندان به سر می‌برد.
در بهمن ۱۳۵۱ که خبرنگار مجله «زن روز» برای گفت‌وگو با او روانه منزلش شد، تنها ۳۲ سال داشت با این حال به عنوان آهنگسازی شناخته می‌شد که در تلاش برای یافتن راه‌ها و فرم‌های تازه بود، راه خودش را می‌رفت و به ساختن آهنگ برای هر خواننده‌ای تن درنمی‌داد.