زمانی که نام شاعر سینما، آندره تارکوفسکی به گوش می رسد، تمام آثار عمیقش که باعث پالایش روح میشود به خاطر علاقهمندان سینما میآید.
ریحانه اسکندری: وقتی صحبت از سینما بهعنوان یک هنر عمیق و فلسفی میشود، نامی که بلافاصله به ذهن میرسد، آندری تارکوفسکی است. فیلمسازی که سینما را نهفقط یک وسیله برای داستانگویی، بلکه ابزاری برای کندوکاو در روح و ذهن انسان میدانست و به شاعر سینمای معروف است. تارکوفسکی بیشتر از هر کارگردان دیگری روی مفهوم زمان در سینما کار کرد. او اعتقاد داشت که سینما باید زمان را همانطور که در زندگی حس میشود، ثبت کند—نه سریعتر و نه کندتر. همین نگاه باعث شد که فیلمهایش ضربآهنگی آرام اما تأثیرگذار داشته باشند، چیزی که بعدها به زمان تارکوفسکیایی معروف شد.