همه «پابلو پیکاسو» را می‌شناسند و او را پدر «کوبیسم» می‌دانند. همچنین همه می‌دانند که موفقیت دستاورد افراد زیادی است. امروز بیایید درباره «ژرژ براک» صحبت کنیم، پدر دوم «کوبیسم». در حالی که «پیکاسو» فرزند خود را به‌سرعت رها کرد و جلو رفت، «براک» به آن پایبند ماند و در سراسر زندگی‌اش آثاری خلق کرد که با اصول «کوبیسم» در پیوند بودند.
به گزارش کاویان گلد، «کوبیسم» بی‌شک یکی از مهم‌ترین جنبش‌های هنری قرن بیستم است. در حالی که امپرسیونیسم فاصله گرفتن از هدف بازنمایی عینی دنیای واقعی را آغاز کرد، «کوبیسم» کل این مفهوم را کنار گذاشت. گسست رادیکالی که کوبیسم فراهم کرد، درِ تازه‌ای برای ادامه‌ی اکتشاف ایده‌هایی بسیار دورتر از هنر بازنمایی باز کرد، تا حدی که به انتزاع کامل رسید.
ایسنا نوشت: تا حد قابل‌توجهی اعتقاد بر این است که کوبیسم در سال ۱۹۰۸ با آثار پابلو پیکاسو و ژرژ براک آغاز شد. این سبک معمولاً به دو مرحله تقسیم می‌شود: تحلیلی و ترکیبی.
مرحله‌ی کوبیسم تحلیلی از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ ادامه داشت و با یک پالت رنگی محدود مشخص می‌شود که به هنرمندان اجازه می‌داد روی خودِ شیء تمرکز کنند.