نخستین نشست « گروه کارگری و روابط کار» با موضوع «کارگران و حکمرانی مشارکتی» از سوی اندیشکده حکمرانی مشارکتی ایرانیان برگزار می شود.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در نخستین نشست « کارگران و حکمرانی مشارکتی» دکتر مهدی هداوند استاد حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر یاسر باقری استاد برنامه‌ریزی اجتماعی دانشگاه تهران، دکتر فرهاد جم حقوق‌دان و پژوهشگر حوزه تنظیم‌گری روابط کار، دکتر محمد ضرغام‌افشار مدیر گروه تعاون، مشارکت و سرمایه اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس، آقای محسن باقری نماینده کارگران در کانون عالی شورای اسلامی کار، و خانم سمیه گلپور رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران تلاش می کنند به این سوال که «کدام یک از مسائل حوزه کارگری و روابط کار را می‌توان با رویکرد مشارکتی حل کرد؟!» پاسخ بدهند.
بر اساس اطلاعیه منتشر شده از سوی اندیشکده حکمرانی مشارکتی ایرانیان، این نشست به میزبانی سیدسجاد سجادی مدیر گروه کارگری و روابط کار اندیشکده حکمرانی مشارکتی ایرانیان در تاریخ یک‌شنبه، ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ – از ساعت ۱۳ تا ۱۶ در خانه اندیشه‌ورزان تهران، به نشانی ضلع شمال غربی چهارراه ولیعصر، پلاک ۹۰۷، خانه اندیشه‌ورزان، ساختمان شمالی، طبقه اول، سالن کنفرانس امیرکبیر برگزار می شود.
بی تردید رویکرد مشارکتی، با ایجاد فضای گفت وگو و تفاهم، می‌تواند به حل بسیاری از مسائل حوزه کارگری و روابط کار کمک کند. برای توسعه این رویکرد، لازم است که کارگران، کارفرمایان و دولت با یکدیگر همکاری کنند و به منافع همه ذی نفعان توجه داشته باشند. رویکرد مشارکتی در حوزه کارگری و روابط کار، به معنای همکاری و تعامل میان کارگران، کارفرمایان و دولت برای حل مسائل و بهبود شرایط کار است. این رویکرد، بر مبنای گفت وگو، تفاهم و احترام متقابل استوار است و می‌تواند در حل بسیاری از مسائل این حوزه مؤثر باشد.
مسائل قابل حل با رویکرد مشارکتی
از نظر کارشناسان مسائل قابل حل از جمله در حوزه مذاکرات و توافقات دسته‌جمعی شامل تعیین حقوق و مزایا، شرایط کار، ساعات کار و سایر موارد مرتبط با استخدام و اشتغال، از طریق مذاکرات و توافقات دسته‌جمعی بین نمایندگان کارگران و کارفرمایان به صورت عادلانه تر و انسانی تر است. از دیگر موارد مسائل قابل حل با رویکرد مشارکت ایمنی و بهداشت کار، حل اختلافات بین کارگران و کارفرمایان، بهبود بهره وری، توسعه آموزش و مهارت، و مسائل مربوطه به زنان و جوانان از جمله عدم اعمال تبعیض و آزار علیه آنان در محیط های کاری است.
از این منظر رویکرد مشارکتی، با ایجاد فضای گفت وگو و تفاهم، می‌تواند به کاهش تنش‌ها و اختلافات بین کارگران و کارفرمایان کمک کرده، به افزایش رضایت شغلی، بهبود بهره وری، و توسعه پایدار منتهی شود. با این همه باید توجه داشت که در کشورهای با سابقه کم رویکرد همکاری و گفت و گو میان کارگر و کارفرما، برای حل معضلات پیش رو، با مشکلات پیچیده ای دست به گریبانند. از جمله تحقق رویکرد مشارکتی با توجه به عدم اعتماد میان کارگران و کارفرمایان، عدم آگاهی و کارگران و کارفرمایان از مزایای چنین روشی، و همچنین موانع قانونی که منتهی به ایجاد مانع بر سر راه توسعه روابط مشارکتی در محیط های کاری می شود، با موانع جدی روبه رو است.
216216