بعد از اوج گیری تخاصم بین دولت امریکا و پاناما، نه کانال پاناما بسته شد و نه امریکا به پاناما حمله نظامی کرد. مسئله با یافتن راه حلی که حسن نیت هر دو طرف را اثبات کند، دنبال شد. اما دولت پاناما چگونه توانست خشم ترامپ را به نرمش تبدیل کند؟ گزارش خبرآنلاین را بخوانید
رسول سلیمی: کانال پاناما، شاهراه حیاتی تجارت جهانی که اقیانوس اطلس و آرام را به هم متصل میکند، بار دیگر به کانون توجه سیاست بینالمللی بازگشته است. در حالی که این آبراه از سال ۱۹۹۹ تحت کنترل کامل دولت پاناما قرار دارد، دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده در دور دوم ریاستجمهوری خود، از زمان تحلیف در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵، بارها اعلام کرده است که قصد دارد این کانال را «بازپسگیرد». این ادعاها، که با واکنش تند دولت پاناما مواجه شده، نهتنها تنشهای دیپلماتیک را افزایش داده، بلکه پرسشهایی درباره حقوق بینالملل، تأثیرات اقتصادی و نقش چین در منطقه را مطرح کرده است.
کانال پاناما، که ساخت آن در سال ۱۹۱۴ توسط ایالات متحده به پایان رسید، یکی از بزرگترین پروژههای مهندسی قرن بیستم بود. این آبراه ۸۲ کیلومتری، که بیش از ۱۴ هزار کشتی در سال از آن عبور میکنند، حدود ۵ درصد تجارت دریایی جهان را تسهیل میکند. بر اساس گزارش مؤسسه «شورای روابط خارجی» (Council on Foreign Relations) در ژانویه ۲۰۲۵، نزدیک به ۴۰ درصد از ترافیک کانتینری ایالات متحده از این کانال عبور میکند، که نشاندهنده اهمیت استراتژیک آن برای اقتصاد آمریکا است.