هر گوشه از کیهان بوی مخصوص خود را دارد. مثلاً بویی که در قمر تیتان به مشام می‌رسد، ترکیبی از بوهای بادام، بنزین و ماهی گندیده است. سیاره HD ۱۸۹۷۳۳ b که در فاصله ۶۴ سال نوری از زمین واقع شده، احتمالاً بویی مثل تخم‌مرغ گندیده دارد.
غزال زیاری: در نگاه اول، ممکن است فضا، محیطی بی‌بو و بی‌صدا به نظر برسد؛ اما برخلاف تصور رایج، فضا و جهان هستی مملو از بوهایی عجیب، گاهی آشنا و گاهی تهوع‌آور است.
دانشمندان با آنالیز ترکیبات شیمیایی موجود در جو سیارات، دنباله‌دارها و ابرهای گازی، به دنبال درک بهتری از منشأ این بوها و آنچه درباره ترکیب کیهان به ما می‌گویند هستند. مارینا بارسنیلا، دانشمند فضا و طراح عطر، یکی از پیشگامان این مسیر است که با ترکیب تخصص علمی و هنر عطرسازی، حس بوهای فرازمینی را برای افراد ملموس کرده است.
سیاره مشتری: یک بمب بوی بد
طبق گفته بارسنیلا، مشتری، بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی مثل یک بمب بدبو است. این غول گازی از لایه‌های متعددی از ابر تشکیل شده که هرکدام ترکیب شیمیایی متفاوتی دارند. لایه بالایی، از یخ آمونیاک تشکیل شده که بوی این ترکیب نزدیک به بوی ادرار گربه است
در لایه‌های پائین‌تر با سولفید آمونیوم مواجه می‌شویم: ترکیبی از آمونیاک و گوگرد که بویی جهنمی شبیه تخم‌مرغ گندیده دارد. هر چه پایین‌تر برویم، بوی نفت و سیر هم به ترکیب اضافه می‌شود که در حقیقت نشانه‌ای از حضور مولکول‌های ارگانیکی از جمله تولین‌هاست که در تولید بنزین هم دیده می‌شوند.
اما پیش از آنکه فشار وحشتناک سیاره شما را له کند، احتمالاً بوها آن‌قدر زننده خواهند بود که از رفتن به آنجا پشیمان شوید!
ایستگاه فضایی: بوی فلز داغ و برق سوخته
در فضا، بوها به شکل متفاوتی تجربه می‌شوند. در حالت بی‌وزنی، گرما به سمت بالا حرکت نمی‌کند؛ درنتیجه بوی غذا از بشقاب بلند نمی‌شود؛ مگر اینکه بینی‌تان را مستقیم داخل ظرف غذا فرو ببرید. بااین‌حال، بعضی از فضانوردان پس از بازگشت از راهپیمایی فضایی، بویی فلزی و سوخته، یعنی بویی شبیه به جوشکاری یا باروت را توصیف کرده‌اند.
هلن شارمن، اولین فضانورد بریتانیایی معتقد است که این بو احتمالاً از واکنش اکسیژن اتمی که به لباس فضانورد می‌چسبد، با اکسیژن معمولی داخل ایستگاه و ایجاد اوزون ناشی می‌شود. این دقیقاً همان بوی خاصی است که پس از رعدوبرق یا برق‌گرفتگی روی زمین نیز احساس می‌کنیم.