ممکن است تصور شود که یک ستاره هالیوودی میتواند با هر کارگردانی که بخواهد همکاری کند، اما گاهی حتی یک اسطوره هم گزینه مناسبی برای یک پروژه نیست. رابرت دنیرو با برخی از بزرگترین فیلمسازان تاریخ سینما همکاری کرده است — از جمله همکاران دیرینهاش مارتین اسکورسیزی و سرجیو لئونه — اما استنلی کوبریک یکی از آنهایی بود که همکاری با دنیرو را نپذیرفت.
به گزارش کاویان گلد، دنیرو که در دهه ۱۹۷۰ و در دوران موسوم به «هالیوود نو» به شهرت رسید، با نقشآفرینی در فیلمهایی چون پدرخوانده ۲، خیابانهای پایینشهر، راننده تاکسی و شکارچی گوزن توانست جایگاه خود را به عنوان یکی از چهرههای برجسته سینما تثبیت کند. تا پایان آن دهه، او به یکی از ستارگان بزرگ صنعت سینما بدل شده بود، با یک جایزه اسکار و دو نامزدی دیگر در کارنامهاش. مسیر حرفهای او در دهه ۱۹۸۰ نیز با شتابی فزاینده ادامه یافت؛ دههای که با دریافت دومین جایزه اسکار برای نقشآفرینی در فیلم گاو خشمگین آغاز شد — فیلمی که از آن به عنوان یکی از بهترین آثار تاریخ سینما یاد میشود.
در آن زمان، دنیرو یکی از پرکارترین بازیگران بود و در آثار متنوعی از جمله سلطان کمدی، روزی روزگاری در آمریکا، برزیل و تسخیرناپذیران ایفای نقش میکرد. با این حال، در مقطعی از فعالیت حرفهایاش، برای بازی در فیلمی در نظر گرفته شده بود که میتوانست دهه ۸۰ میلادی را برای او پرستارهتر و فراموشنشدنیتر کند: غلاف تمام فلزی (Full Metal Jacket) — اما استنلی کوبریک تصمیم گرفت این همکاری شکل نگیرد.
فیلم تحسینشده غلاف تمام فلزی در سال ۱۹۸۷ اکران شد و همچنان یکی از برترین فیلمهای ضدجنگ تاریخ سینما به شمار میرود. استنلی کوبریک این اثر را بر پایه رمان سربازان موقتی نوشته گوستاو هسفورد ساخت و با نگاهی بیرحمانه، واقعیت تلخ جنگ را برای تمام افراد درگیر به تصویر کشید. روایت فیلم، تماشاگر را همراه شخصیتها به دنیای خشن آموزش نظامی میبرد؛ جایی که یک گروهبان سختگیر و ترسناک، جوّی آکنده از رعب و نفرت در میان سربازان ایجاد میکند و نگاه بیپروای کوبریک، تجربهای تلخ، طاقتفرسا و در عین حال تأثیرگذار را رقم میزند.
شخصیت گروهبان هارتمن که توسط آر. لی ارمی ایفا شده، یکی از رعبآورترین شخصیتهایی است که کوبریک در آثار خود خلق کرده — و این در حالیست که کوبریک کارنامهای پُر از شخصیتهای ترسناک دارد. ارمی که سابقه فعالیت واقعی به عنوان مربی نظامی در تفنگداران دریایی ایالات متحده را داشت، پیش از این فیلم تجربه بازیگری چندانی نداشت. با این حال، موفق شد این نقش را در رقابت با بازیگرانی بسیار شناختهشدهتر از آن خود کند.
پیش از انتخاب نهایی، کوبریک و نویسنده همکارش مایکل هر درباره گزینههای مختلفی برای ایفای نقش گروهبان هارتمن گفتوگو کرده بودند. هر در یادداشتی برای ونیتی فر نوشت: «ما خیلی درباره انتخاب بازیگر برای غلاف تمام فلزی صحبت کردیم. استنلی بیصبرانه منتظر بود ببیند چه کسی قرار است نقش گروهبان هارتمن، این مربی ترسناک و شیطانی را بازی کند — “نقش فوقالعادهایه”. درباره رابرت دنیرو صحبت کردیم، اما استنلی گفت مخاطبان احساس خواهند کرد فریب خوردهاند اگر شخصیت او در همان یکساعت ابتدایی کشته شود. بعد به اد هریس فکر کرد، اما او علاقهای نداشت، چون — باور کن مایکل — گفته بود میخواهد یک سال مرخصی بگیرد! بعد استنلی گفت: هی، میدونی کی خوبه؟ ریچارد بنجامین! اون عالیه مایکل، هاهاها…»
به نظر میرسد که شهرت بالای دنیرو نهتنها کمکی به انتخاب او نکرد، بلکه مانعی شد برای حضورش در یکی از پروژههای مهم تاریخ سینما. با این حال، این اتفاق در نهایت به نفع فیلم تمام شد؛ چرا که اجرای خیرهکننده و فراموشنشدنی آر. لی ارمی در نقش گروهبان هارتمن، به یکی از ترسناکترین و ماندگارترین بازیهای قرن بیستم تبدیل شد.
منبع: faroutmagazine
مترجم: مهسا بهادری
۲۴۵۲۴۵