وقیف سریال «سووشون» و قطع دسترسی به پلتفرم نماوا از عصر جمعه نهم خرداد، موجی از واکنش‌ها و تحلیل‌ها را برانگیخته است؛ از حمایت‌های صنفی تا دفاع ساترا. در این میان، هشدارهای کارشناسان حقوقی درباره پیامدهای این تصمیم، آن را فراتر از یک اختلاف رسانه‌ای و در حد تهدیدی علیه امنیت سرمایه‌گذاری دیجیتال توصیف می‌کنند.
نرگس کیانی: از عصر جمعه، نهم خردادماه که خبر آمد «سووشون» توقیف و پلتفرم «نماوا» از دسترس خارج شده تاکنون حجمی گسترده از اظهارنظرها در فضای مجازی و حقیقی شکل گرفته است. از یک سو نامه انتقادی نرگس آبیار؛ کارگردان این سریال، بیانیه نماوا؛ پلتفرم پخش‌کننده آن و حمایت هیئت‌مدیره انجمن شرکت‌های نمایش ویدئوی آنلاین از این دو. از سوی دیگر بیانیه ساترا و اظهارات عباس سیاح طاهری معاون کاربران و تنظیم گری اجتماعی آن در توجیه تصمیم گرفته شده. در این میان، نزدیکی نرگس آبیار و همسرش؛ محمدحسین قاسمی تهیه‌کننده «سووشون» به جریان حاکم، موجب ایجاد این ظن در میان برخی شده است که هر آن‌چه رخ داده یک بازی تبلیغاتی است. یک بازی تبلیغاتی برای ری‌برندینگ نماوا و بیشتر دیده شدن «سووشون». ظنی که مهدی کوهیان، حقوقدان آن را به فکاهی تشبیه می‌کند و با زیر سوال بردنش تاکید می‌کند که اساسا مسئله بسیار بزرگ‌تر از این حرف‌هاست. کوهیان معتقد است تا وقتی اظهارنظری رسمی از سوی قوه قضاییه یا دبیرخانه کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه صورت نگرفته است نمی‌توان به استناد اظهارات معاون کاربران و تنظیم‌گری اجتماعی ساترا، مبنای اتفاق رخ‌داده را، دستور قضایی دانست. به عقیده او آن‌چه رخ داده بازار اقتصاد دیجیتال را نشانه گرفته و در حال انتقال این پیام است که هر اشتباهی، می‌تواند منجر به حذف تمام‌وکمال فعالان این بازار شود و همچون آتشی به جان تمام آن‌چه هزینه کرده‌اند بیفتد و خاکسترش کند. او معتقد است انتقال چنین پیامی به بازار دیجیتال به‌واسطه بدعت تازه‌ای که نهاده شده است ـ از دسترس خارج کردن یک پلتفرم به خارج انتشار یک سریال ـ اقدام علیه امنیت فرهنگی است و هرکس چنین دستوری داده است باید به اتهام اخلال در اقتصاد بازار دیجیتال کشور محاکمه شود.