در پی مسدود شدن ناگهانی پلتفرم نماوا به دلیل پخش سریال «سووشون»، هیئت مدیره انجمن شرکتهای نمایش ویدیویی آنلاین با انتشار بیانیهای نسبت به این اقدام واکنش نشان داد و با انتقاد از برخوردهای سلیقهای و غیرشفاف با پلتفرمهای قانونی، نسبت به تضعیف صنعت نمایش خانگی و تقویت بسترهای غیررسمی هشدار داد.
به گزارش کاویان گلد به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی شرکتهای نمایش ویدیویی آنلاین، این متن به شرح زیر است: روز جمعه نهم خرداد، در حالی که بسیاری از کاربران شبکه نمایش خانگی بر روی پلتفرم نماوا مشغول تماشا و گذراندن روز تعطیل خود بودند، به یکباره با اختلال در این پلتفرم مواجه شدند، و در نهایت معلوم شد دامنه نماوا به دلیل پخش سریال «سووشون» مسدود شده است.
فیلتر شدن ناگهانی پلتفرم نماوا، یک بار دیگر توجه افکار عمومی و فعالان حوزه رسانه را به برخوردهای سلیقهای و بعضاً غیرشفاف با پلتفرمهای نمایش خانگی جلب کرد. نکته قابل تأمل در این تصمیم، این است که به جای مسدود کردن محتوای مورد مناقشه، کل دامنه پلتفرم مسدود شد؛ در حالی که محتوای تولید شده در پلتفرمها، هنوز از طریق کانالها و سایتهای غیرقانونی و بدون هیچ مزاحمتی در دسترس است. این پرسش اساسی مطرح میشود: چرا به جای مسدودسازی کانالها و شبکههای ماهوارهای که بی وقفه محتوای قانونی پلتفرمها را به تاراج میبرند، پلتفرم قانونی قربانی میشود؟ آیا این رفتار، جز تضعیف پلتفرمهای داخلی و تشویق کاربران به مهاجرت به بسترهای غیررسمی، نتیجه دیگری خواهد داشت؟
پلتفرمهای ویاودی در شرایط دشوار کشور، از دوران کرونا تا بحرانهای فرهنگی، نقشی کلیدی در ارائه محتوای سالم، حمایت از تولیدکننده داخلی و مبارزه با قاچاق محتوا ایفا کردند. با این حال، همیشه در مواجهه با بحرانها، اولین قربانی سیاستهای ناگهانی بودهاند؛ مرغ عروسی و عزایی که همواره مسئولیت به دوش میکشد اما در بزنگاه، حذف میشود. مسدودسازی دامنه، به جای حذف لینک خاص، نه تنها به کسبوکارهای بومی آسیب میزند، بلکه اعتماد کاربران را سلب و مسیر رشد بازار غیررسمی و قاچاق محتوا را هموار میکند. این تصمیمات شتابزده، به جای حل مسئله، صورتمسئله را پاک میکنند و در بلندمدت، فضای فرهنگی و اقتصادی کشور را با چالش جدی مواجه میسازند. امید است به جای سیاست یکشبه و برخورد قهری با پلتفرمهای قانونی، رویکرد اصلاحی و مبتنی بر گفتوگو جایگزین شود تا نه تولیدکننده داخلی آسیب ببیند و نه مخاطب ایرانی ناچار به کوچ به بسترهای بینام و نشان شود.
5959