پشت پرده فعالیت ۳۷ خودروساز در ایران

وزیر صمت از فعالیت ۳۷ خودروساز در کشور انتقاد کرده است. بررسی‌ها نیز نشان می‌دهد کشورهای صاحب‌نام در صنعت خودرو (به استثنای چین و ایالات متحده آمریکا) کمتر از ۱۰ خودروساز را در خود جای داده‌اند. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که دلیل جذابیت تولید خودرو در کشور چیست که به فعالیت ۳۷ خودروساز در کشور منجر شده و از سوی دیگر بسیاری از فعالان در صنایع دیگر از جمله صنعت مواد غذایی هم علاقه‌مند به احداث خط تولید خودرو شده‌اند؟

پشت پرده فعالیت ۳۷ خودروساز در ایران

به گزارش خبرآنلاین ،طبق گفته عباس علی‌آبادی ۳۷ خودروساز در کشور فعالیت می‌کنند؛ این در شرایطی است که جدا از دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا، تنها تیراژ هفت شرکت خصوصی در گزارش آماری وزارت صمت منتشر می‌شود. طبق آمارنامه تجمعی وزارت صمت در اسفندماه سال گذشته از این تعداد، شرکت مدیران‌خودرو تیراژی ۱۴۹هزار دستگاهی را در سال ۱۴۰۲ به‌ثبت رسانده و کرمان‌موتور نیز با تیراژ ۵۸هزار دستگاه فعالیت کرده‌است، این در شرایطی است که گروه بهمن با تولید ۲۳هزار دستگاه در لیست سه خودروساز پرتیراژ بخش خصوصی قرار دارد. باقی خودروسازان مونتاژی زیر ۱۰هزار خودرو تولید دارند و برخی دیگر به صورت انگشت‌نما تیراژ خود را در وزارت صمت منتشر می‌کنند؛ به‌طوری‌که در لیست وزارت صمت خودروسازی با ۵ عدد تولید نیز دیده می‌شود.

تجارت نیوز در خبری نوشت:اگر چه تولید خودرو در کشور به میزان تقاضا نیست و از سوی دیگر محصولات خودرویی نیز با قیمت گزافی به بازار عرضه می‌شود و متقاضیان برای خرید با زحمت زیادی روبه‌رو هستند بااین‌حال متقاضیان تولید خودرو در کشور کم نیستند؛ به‌طوری‌که وزیر صمت از فعالیت ۳۷ خودروساز در کشور انتقاد کرده است.

اینکه چرا به ۳۷ شرکت متقاضی تولید خودرو مجوز داده شده، در گزارش دیگری به آن خواهیم پرداخت، اما اینکه چه عواملی منجر به علاقه‌مندی سرمایه‌گذاران در تولید خودرو شده سوالی است که در ادامه به آن پاسخ خواهیم داد. در حال حاضر علاوه بر واردکنندگانی که به تولید خودرو نیز می‌پردازند، برخی از شرکت‌ها در دیگر صنایع هم علاقه‌مند به تولید خودرو در کشور شده‌اند و ظاهرا مجوز خود را نیز دریافت کرده‌اند تا در فرصت مناسب از خودروی تولیدی خود رونمایی کنند. کما اینکه برخی از شرکت‌های فعال در مواد غذایی نیز بارها نسبت به خرید سهام شرکت‌های نیمه‌دولتی خودروسازی اظهار تمایل کردند و حتی برخی ادعای تشکیل قطب سوم خودروسازی نیز را دارند.

آنچه مشخص است خطای سیاستگذار در تدوین و استراتژی صنعت خودرو طی یک دهه گذشته، دلیل جذابیت تولید خودرو برای بسیاری از شرکت‌ها ازجمله فعالان مواد غذایی بوده است، به‌طوری‌که در دهه ۹۰ سهم خصوصی‌ها از بازار خودروی کشور زیر ۱۰درصد بود، حال آنکه تا سال گذشته حتی رکورد سهم ۲۵درصد را نیز شکست. شرکت‌های خصوصی در یک دهه گذشته با افت‌وخیزهای زیادی روبه‌رو بودند به‌طوری‌که در سال‌هایی به دلیل حمایت صفر تا صد دولت از دو خودروساز بزرگ کشور، جرات عرض اندام نداشتند و در سال‌هایی نیز به دلیل تحریم‌های بین‌المللی و همه‌جانبه و به دنبال آن خروج شرکای خارجی، تولید را به میزان حداقلی کاهش دادند.

اما آنچه در عملکرد این شرکت‌ها دیده می‌شود وابستگی صفر تا صد به شرکای خارجی است و آنچه در خطای سیاستگذار دیده می‌شود توقف واردات خودرو و جایگزین کردن مونتاژی‌ها به جای واردکنندگان است. با توقف واردات خودرو، خصوصی‌ها با دور زدن تحریم و با هر ابزار و ایده‌ای، تولید را ادامه دادند و بازار انحصاری در تولید و عرضه محصولات خارجی ایجاد کردند. همین روند می‌تواند دلیل جذابیت تولید خودرو در کشور باشد. به این معنا که اگر سرمایه‌ای داشته باشید که خط مونتاژ خودرو راه‌اندازی کنید، در یک بازار انحصاری می‌توانید پک‌های قطعات خودرو را از خارج (بهتر است از چین باشد) وارد کرده و با سرهم‌بندی کردن قطعات، خودروی میلیاردی تولید کنید. بنابراین هم تولید و هم بازار خودرو می‌تواند به‌راحتی در اختیار خودروساز قرار بگیرد.

از سوی دیگر اگر توقف یا واردات قطره‌چکانی خودرو نیز ایده‌آل دولتی باشد، هر میزان ارزی که مورد استفاده باشد نیز در اختیار قرار خواهد گرفت. این روندی است که خصوصی‌های کم‌تیراژ در پیش گرفته و از قضا دیگران را نیز ترغیب به تولید خودرو در کشور کرده است.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *