محققان پیش از این پرندگانی را با شکم‌های پر از ماهی پیدا کرده بودند که هم‌دوره Longipteryx بودند. اما شواهد موجود با این فرضیه سازگار نیست. پرندگان ماهی‌خوار دندان‌های زیادی داشتند که در تمام منقارشان دیده می‌شد، در حالی که Longipteryx فقط در نوک منقارش دندان داشت.

در موزه طبیعت شاندونگ تیانیو در چین، دو نمونه فسیل پیدا شد که به نظر می‌رسید در شکمشان چیزی وجود دارد. با بررسی دقیق‌تر مشخص شد که این مواد نه ماهی بودند و نه حشره، بلکه میوه بوده‌اند.

از آنجایی که Longipteryx در یک اقلیم معتدل زندگی می‌کرده، پژوهشگران معتقدند که این پرنده نمی‌توانسته تمام سال از میوه‌ها تغذیه کند. آن‌ها بر این باورند که رژیم غذایی این پرنده در فصل‌هایی که میوه کمیاب بوده، شامل حشرات هم بوده است.

هرچند محققان احتمالاً معمای رژیم غذایی Longipteryx را حل کرده‌اند، اما هنوز ابهاماتی در مورد نیاز این پرنده به دندان‌های بزرگ پابرجاست. محققان دریافتند که هر دندان Longipteryx با لایه‌ای از مینای دندان به ضخامت ۵۰ میکرون پوشیده شده است."/>

پرنده‌ای عجیب که انتهای نوکش دندان دارد

ممکن است که این پرنده عجیب و ماقبل تاریخ با منقاری پر از دندان‌های بسیار قوی، در نگاه اول به‌عنوان یک شکارچی ترسناک دیده شود اما Longipteryx chaoyangensis که ۱۲۰ میلیون سال پیش در چین زندگی می‌کرد، به‌جای گوشت، از میوه‌ها تغذیه می‌کرده است.

پرنده‌ای عجیب که انتهای نوکش دندان دارد

به گزارش خبرآنلاین، طبق یک تحقیق جدید با وجود چالش‌هایی که در زمینه تشخیص رژیم غذایی حیوانات باستانی وجود دارد، محققان موزه فیلد شیکاگو موفق شدند میوه‌های فسیل‌شده‌ای را در شکم این پرنده دندان‌دار شناسایی کنند.

این اکتشاف جدید نشان می‌دهد که برخلاف باور قبلی دانشمندان، Longipteryx از ماهی‌ها تغذیه نمی‌کرده، هرچند احتمال دارد که حشرات هم بخشی از رژیم غذایی این پرنده بوده باشند.

به نقل از روزیاتو، با این حال، ممکن است که دندان‌های این پرنده کاملاً بی‌خطر هم نباشند، زیرا پژوهشگران معتقدند که احتمالاً Longipteryx از دندان‌های تیزش برای دفاع در برابر دیگر اعضای گونه خود استفاده می‌کرده است.

زمانی که بقایای این پرنده در سال ۲۰۰۰ در منطقه شمال غربی چین کشف شد، دندان‌هایش برای دیرینه‌شناسان یک معما بود. در ابتدا دانشمندان بر اساس شباهت این پرنده به مرغ‌های ماهی‌خوار امروزی، تصور می‌کردند که این پرنده از ماهی‌ها تغذیه می‌کرده است.

محققان پیش از این پرندگانی را با شکم‌های پر از ماهی پیدا کرده بودند که هم‌دوره Longipteryx بودند. اما شواهد موجود با این فرضیه سازگار نیست. پرندگان ماهی‌خوار دندان‌های زیادی داشتند که در تمام منقارشان دیده می‌شد، در حالی که Longipteryx فقط در نوک منقارش دندان داشت.

در موزه طبیعت شاندونگ تیانیو در چین، دو نمونه فسیل پیدا شد که به نظر می‌رسید در شکمشان چیزی وجود دارد. با بررسی دقیق‌تر مشخص شد که این مواد نه ماهی بودند و نه حشره، بلکه میوه بوده‌اند.

از آنجایی که Longipteryx در یک اقلیم معتدل زندگی می‌کرده، پژوهشگران معتقدند که این پرنده نمی‌توانسته تمام سال از میوه‌ها تغذیه کند. آن‌ها بر این باورند که رژیم غذایی این پرنده در فصل‌هایی که میوه کمیاب بوده، شامل حشرات هم بوده است.

هرچند محققان احتمالاً معمای رژیم غذایی Longipteryx را حل کرده‌اند، اما هنوز ابهاماتی در مورد نیاز این پرنده به دندان‌های بزرگ پابرجاست. محققان دریافتند که هر دندان Longipteryx با لایه‌ای از مینای دندان به ضخامت ۵۰ میکرون پوشیده شده است.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *