مسئله این نیست که در ماجرای پرسپولیس و بیرانوند حق با کدام سمت و سوی ماجراست. مسئله این است که سکوها تحت هیچ شرایطی حق توهین به بازیکنان و خانواده آنها را ندارند و باشگاهها باید مقابل این ناهنجاری سفت و سخت بایستند.
به گزارش کاویان گلد، روزنامه جوان نوشت:
سرانجام پرسپولیس نتیجه ماهها سکوت ناعادلانه خود را در خرمآباد دید و دریافت تاوان سکوت مقابل اشتباه تا چه اندازه میتواند سخت باشد.
بیرانوند ماهها آماج حملات بخشی از سکوها قرار گرفت، آنهم به شکلی ساختارشکنانه که هیچ ارتباطی به مسائل فنی نداشت و احساسی بود. اعتراضهایی که ابتدا متوجه فدراسیون و کمیته انضباطی بود، اما به تدریج تغییر مسیر داد و صرفاً جنبه توهین به یک بازیکن خاص را گرفت، اما پرسپولیس به جای نکوهش این رفتار غیرحرفهای ترجیح داد در تمامی این مدت در سکوت، صرفاً یک تماشاگر باشد؛ سکوت مطلقی که بهای آن را در بازی با خیبر در خرمآباد داد، چراکه وقتی توهین به بازیکن برای سکوها عادی شود، تضمینی برای تثبیت مخاطب توهینها وجود ندارد!