آدرین برودی، بازیگر برنده اسکار، این‌بار نه با نقش‌آفرینی، بلکه با بوم نقاشی، صداهای خیابانی، و بیت‌های تاریک وارد صحنه شده است. نمایشگاه «ساخت آمریکا» بازتابی است شخصی و گاه تلخ از نیویورک دوران کودکی‌اش؛ جایی که دیوارهای پوسیده، فرهنگ پاپ، خشونت شهری و موسیقی زیرزمینی، همه در لایه‌های رنگ و صدا تنیده شده‌اند. برودی در این مسیر نه‌تنها تصویر، بلکه روایت، احساس و اعتراض را نیز در قالبی چندرسانه‌ای به تصویر کشیده است.
زینب کاظم‌خواه: در این نمایشگاه، دیواری از آدامس، مجموعه نقاشی‌هایی با عنوان «آفات» و همچنین قطعات موسیقی با ضرباهنگ‌هایی تیره و غیرمنتظره که توسط خود هنرمند ساخته شده‌اند، به چشم می‌خورد. نمایشگاه با اشاره‌هایی به فست‌فود، خشونت‌های دوران کودکی با اسلحه، و زوال صنعتی همراه است که همگی با لایه‌هایی از لکه‌های رنگ، مقوای برش‌خورده و سطوحی ارائه شده‌اند که آگاهانه، زیبایی صیقلی خود را زیر سؤال می‌برند.
وس اندرسن، کارگردان مشهور و دوست نزدیک برودی، در بازدید از گالری گفت: «تصاویر آدرین مثل نگاه‌هایی لحظه‌ای از درون ماشین زمان و فضا به دیوارهای گالری هنری سابق‌اندـ دیوارهایی که کاغذپوش، رنگ‌خورده، خط‌خطی و بریده شده بودند؛ همان‌گونه که زمانی خیابان‌های سوهو بودند، وقتی که سوهو هنوز سوهو بود…»