تحصن علما در هشتم بهمن سال ۵۷ برای بازگشایی فرودگاه برای ورود امام خمینی(ره) به وطن در مسجد دانشگاه تهران مورد حمایت و استقبال شدید مردم و مراجع تقلید قرار گرفت و در نهایت شرایطی را به وجود آورد که بالاخره دولت بختیار را مجبور کرد به بستن فرودگاه‌ها پایان بخشد و اجباراً قدمی دیگر به عقب رود.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، قبل از به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی ایران مسجد، محل و پایگاهی برای عناصر انقلابی و مقری برای تجهیز و بسیج امکانات علیه حاکمان ظالم بوده است. سیر جنبش‌های سیاسی معاصر و نیز حرکت‌های انقلابی در قرون گذشته، نشان‌دهنده این واقعیت است که مسجد جایگاه بروز رفتارهای سیاسی مسلمین بوده است؛ این رفتارها در آغاز در چارچوب دعوت تعاون اسلامی آغاز می‌شد، ولی به دلیل نبودن مجراها و نهادهایی برای ظهور دغدغه‌ها و تمایلات سیاسی، خود مسجد به نوعی پایگاه سیاسی تبدیل می‌شد.
بنابر روایت شبستان، مبارزات قبل از انقلاب برای رسیدن به نتیجه ای که هم اکنون شاهد آن هستیم گویای این واقعیت است. از مساجدی که نقش مهمی در شکل گیری پیروزی انقلاب داشت مسجد دانشگاه تهران بود. یکی از مهم ترین تحصن علما و دانشگاهیان در سال ۵۷ قبل از زمان ورود امام به ایران در همین مسجد شکل گرفت.