به گزارش کاویان گلد، فردای روزی که کارتر به عنوان سی‌ونهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا برنده انتخابات شد، خانم ماگدا پالاچی فرستاده مخصوص مجله «پاری‌ماچ» فرانسه در «پلینز» ایالات جورجیا، زادگاه کارتر با روزالین کارتر، همسر کارتر و بانوی اول آمریکا مصاحبه‌ای انجام داد. مجله «زن روز» در فروردین ۱۳۵۶ یعنی سه‌ماهگی ریاست‌جمهوری کارتر این گفت‌وگوی جالب را به شرح زیر ترجمه و بازنشر کرد:

خانم «روزالین کارتر» بانوی اول آمریکا ۴۸ سال دارد ولی به‌زحمت ۳۸ ساله می‌نماید. هر بار که جیمی کارتر می‌خواهد تصمیم مهمی بگیرد حتما با او مشورت می‌کند. آن‌ها عاشقانه ولی جدی و معقول زندگی می‌کنند.

می‌گوید: «جیمی و من دو سال تمام از نامزدی احتمالی او برای ورود به کاخ سفید حرف می‌زدیم. وقتی نامزدی او را رسما اعلام شد، احساس کردیم که رسیدن جیمی به مقام رئیس‌جمهوری آمریکا دیگر یک رویا نیست، بلکه امری کاملا ممکن است. آن وقت من به این مسئله اندیشیدم که احتمالا بانوی اول آمریکا خواهم شد. اگر چهار سال بانوی اول ایالت جورجیا نبودم، این فکر البته مرا می‌ترسانید اما جیمی چهار سال فرماندار جورجیا بود و من درواقع تجربه قبلی از بانوی اول بودن را داشتم.»

بدین‌گونه است که خانم روزالین کارتر از زندگی خودش سخن آغاز می‌کند..."/>

همسر کارتر: نخستین پاسخم به خواستگاری کارتر «نه» بود/ هرگز دعا نکردم که جیمی رئیس‌جمهور شود

ما اهل جنوب آمریکا هستیم و این‌جا مذب اهمیت زیادی دارد، مخصصا در منطقه ما که «کمربند انجیل» می‌خوانندش. جیمی و من در خانواده‌های مذهبی بزرگ شده‌ایم…

همسر کارتر: نخستین پاسخم به خواستگاری کارتر «نه» بود/ هرگز دعا نکردم که جیمی رئیس‌جمهور شود

به گزارش کاویان گلد، فردای روزی که کارتر به عنوان سی‌ونهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا برنده انتخابات شد، خانم ماگدا پالاچی فرستاده مخصوص مجله «پاری‌ماچ» فرانسه در «پلینز» ایالات جورجیا، زادگاه کارتر با روزالین کارتر، همسر کارتر و بانوی اول آمریکا مصاحبه‌ای انجام داد. مجله «زن روز» در فروردین ۱۳۵۶ یعنی سه‌ماهگی ریاست‌جمهوری کارتر این گفت‌وگوی جالب را به شرح زیر ترجمه و بازنشر کرد:

خانم «روزالین کارتر» بانوی اول آمریکا ۴۸ سال دارد ولی به‌زحمت ۳۸ ساله می‌نماید. هر بار که جیمی کارتر می‌خواهد تصمیم مهمی بگیرد حتما با او مشورت می‌کند. آن‌ها عاشقانه ولی جدی و معقول زندگی می‌کنند.

می‌گوید: «جیمی و من دو سال تمام از نامزدی احتمالی او برای ورود به کاخ سفید حرف می‌زدیم. وقتی نامزدی او را رسما اعلام شد، احساس کردیم که رسیدن جیمی به مقام رئیس‌جمهوری آمریکا دیگر یک رویا نیست، بلکه امری کاملا ممکن است. آن وقت من به این مسئله اندیشیدم که احتمالا بانوی اول آمریکا خواهم شد. اگر چهار سال بانوی اول ایالت جورجیا نبودم، این فکر البته مرا می‌ترسانید اما جیمی چهار سال فرماندار جورجیا بود و من درواقع تجربه قبلی از بانوی اول بودن را داشتم.»

بدین‌گونه است که خانم روزالین کارتر از زندگی خودش سخن آغاز می‌کند…

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *