اداره بی دردسر شاهنشاهی هخامنشی را زیر ساخت‌های عالی که پیشرفته ر از هر تمدن باستانی بود تسهیل می‌کرد. جاده‌های عالی مراکز ساتراپی مهم شاهنشاهی را به قلب آن وصل می کرد و از این رو داریوش می‌توانست ایالاتی را که تسخیر کرده بود، کنترل کند.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایرنا،کتاب «عصر شاهان بزرگ» با زیر عنوان «از کوروش کبیر تا داریوش سوم» را لوید لوئلین جونز نوشته است. کتاب آن‌گونه که در مقدمه اثر آمده، روایت بربرهایی نیست که یونانیان تصور می‌کردند. در این‌جا پارسیان به لحاظ فرهنگی و اجتماعی پیشرفته، به لحاظ اقتصادی قوی، از نظر نظامی قدرتمند و از نظر فکری با استعداد هستند. روایت «پارسی» عبارتی که از عنوان جنگ سروده‌های رابرت گریوز در سال ۱۹۴۵ به عاریت گرفته شده، واقعیت تازه‌ای را آشکار می‌کند و درکی اصیل و گاه خیره‌کننده از جایگاه پارس در عصر باستان ارائه می‌دهد.
این کتاب با سفری در زمان و مکان به ظهور شاهنشاهی هخامنشی، گسترش و تحکیم پایه‌های آن از آغاز محقرانه‌اش که جامعه‌ای قبیله‌ای در جنوب غرب ایران بود تا زمانی که اولین ابرقدرت بزرگ تاریخ شد و بر سرزمین‌هایی وسیع سیطره یافت، می‌پردازد؛ زندگی پادشاهان پارس و فرمانروایان خودکامه خاندان قدرتمند هخامنشی را بررسی کرده و به کندوکاو در سیاست‌هایی می‌پردازد که به شکلی گسترده اداره شاهنشاهی متأثر از آن بوده است.