با گسترش قدرت هوش مصنوعی در استفاده از مدل‌سازی‌های انسانی در شاخه‌های مختلف هنری، نگرانی‌ها برای از بین رفتن اصالت آثار هنری جدی‌تر شده است.
ریحانه اسکندری: این روزها پدیده هوش مصنوعی دامنه تاثیرگذاری خود را بیش از پیش کرده است؛ نقش فزاینده‌ای که رشد هوش مصنوعی در تولید آثار هنری، موسیقی و فیلم ایفا می‌کند این روزها باعث شده است تعداد قابل توجهی از هنرمندان نگرانی هایی برای آینده کاری خود داشته باشند. ابزاری که هوش مصنوعی در اختیار دارد، در کنار برخی سیستم‌های پیشرفته، قادر به خلق فیلم‌نامه‌های بسیار حرفه‌ای یا تصاویر و ویدیوهای دیجیتالی هستند که تقریبا جدا کردنشان از نمونه‌های واقعی که توسط انسان خلق شده است بسیار دشوار است. استفاده از این ابزار پیشرفته در فیلم‌سازی معمولا در بخش‌های جلوه‌های ویژه، پردازش ویدیو، دوبله و حتی بازآفرینی چهره بازیگران است، هر چند که هوش مصنوعی هنوز کنترل کامل بر این حوزه پیدا نکرده است اما حوزه اثرگذاری آن هر روز افزایش پیدا می‌کند.
درست است که هوش مصنوعی در بخش‌های خلاقانه ادبیات، موسیقی و دیگر شاخه‌های هنر پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است، اما بسیاری از متخصصان و کارشناسان بر این عقیده هستند که ابزار این علم نمی‌تواند به صورت کامل جایگزین خلاقیت انسانی شود. آن‌ها بر این عقیده هستند که هوش مصنوعی فاقد درک عمیق انسانی، احساسی و تفسیر ذهنی‌ای است که انسان‌ها حتی در فعالیت‌های روزمره خود دارند. لمس انسانی، توانایی همدلی، گنجاندن دیدگاه‌های مختلف برای بیان هنر ویژگی‌هایی هستند که هوش مصنوعی از آن بی‌بهره است و به همین دلیل جایگزینی کامل آن با انسان تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسد. اگرچه هوش مصنوعی می‌تواند در فرایند خلاقانه با انجام کارهای مقدماتی و فراهم کردن پایه‌ای برای تخیل انسان کمک کند، اما بعید به نظر می‌رسد بتواند عنصر منحصر به فردی که انسان به داستان‌های خود اضافه می‌کند و به این وسیله به اثر خود قدرت می‌بخشد را جایگزین کند.