به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایسنا، سفرنامه کازما، سفرنامه خاطرات آکی ئوکازما، نخستین وزیرمختار ژاپن در ایران است. ایران خاطرات از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۱ ادامه دارد. کتاب فوق با ترمه دکتر هاشم رجب‌زاده، از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال ۱۳۸۰ به چاپ رسیده است. [او می‌نویسد]

اصفهان

میان ایرانیان، سخنی بر زبان‌ها است که می‌گوید اصفهان نصف جهان است. پرتوِ فرهنگ بالنده و درخشانِ عصر طلایی صفوی هنوز هم در این‌جا بازمانده است. این شهر برکنار شمالی زاینده‌رود افتاده و با سیصد هزار نفر جمعیت، شهری بزرگ است. پایتخت کنونی، ایران، تهران نه بافت آسیایی و نه ترکیب اروپایی دارد، و چندان چیزی از خلاقیت هنر و معماری در آن نیست. همان‌طور که گینزای نوسازی شده نه حال و هوای، ژاپنی که رنگ و روی آمریکایی دارد، نماد و نمود تهران هم سه‌چهارمش روسی است، اما اصفهان، ایران اصیل است. هیچ دیدارکننده این شهر بر جان آن افسوس نمی‌خورد و نمی‌گوید که کاش برای نوساختن و درآوردن این شهر به سیمای امروزی تدبیری می‌شد.

"/>

نخستین وزیرمختار غیرمسلمان بودم که به این مسجد قدم گذاشته

در ورودم و در زیر نگاه تند و تعصب‌آمیز قاریان و نمازگزاران که در کنار در و در دالان ورودی نشسته بودند عرق سردی بر پشتم نشست.

نخستین وزیرمختار غیرمسلمان بودم که به این مسجد قدم گذاشته

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایسنا، سفرنامه کازما، سفرنامه خاطرات آکی ئوکازما، نخستین وزیرمختار ژاپن در ایران است. ایران خاطرات از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۱ ادامه دارد. کتاب فوق با ترمه دکتر هاشم رجب‌زاده، از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال ۱۳۸۰ به چاپ رسیده است. [او می‌نویسد]

اصفهان

میان ایرانیان، سخنی بر زبان‌ها است که می‌گوید اصفهان نصف جهان است. پرتوِ فرهنگ بالنده و درخشانِ عصر طلایی صفوی هنوز هم در این‌جا بازمانده است. این شهر برکنار شمالی زاینده‌رود افتاده و با سیصد هزار نفر جمعیت، شهری بزرگ است. پایتخت کنونی، ایران، تهران نه بافت آسیایی و نه ترکیب اروپایی دارد، و چندان چیزی از خلاقیت هنر و معماری در آن نیست. همان‌طور که گینزای نوسازی شده نه حال و هوای، ژاپنی که رنگ و روی آمریکایی دارد، نماد و نمود تهران هم سه‌چهارمش روسی است، اما اصفهان، ایران اصیل است. هیچ دیدارکننده این شهر بر جان آن افسوس نمی‌خورد و نمی‌گوید که کاش برای نوساختن و درآوردن این شهر به سیمای امروزی تدبیری می‌شد.

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *