نشست رونمایی و بررسی کتاب «در معیت پرزیدنت» در نمایشگاه کتاب در حال برگزاری است.
به گزارش کاویان گلد، نشست بررسی و رونمایی از کتاب «در معیت پرزیدنت»، سفرنامه‌ای متفاوت همراه حسن روحانی، در نمایشگاه کتاب تهران درحال برگزاری است.
کتاب در «معیت پرزیدنت»، توسط انتشارات خبر امروز منتشر شده که شامل همراهی نویسنده در سفر دکتر حسن روحانی به شهرهای خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان است.
این نشست با حضور صادق زیباکلام استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب، رضا امیرخانی نویسنده و حسام‌الدین آشنا مشاور رئیس جمهوری در دولت های یازدهم و دوازدهم برگزار شده است.
سید عبدالجواد موسوی، نویسنده کتاب نیز در این نشست حضور دارد.
عبدالجواد موسوی: کسی حاضر نبود نوشته های من درباره سفرهای روحانی را گردن بگیرد
در ابتدای نشست سیدعبدالجواد موسوی، نویسنده کتاب گفت: سال ۹۲ وقتی سفرهای استانی آقای روحانی شروع شد، آقای معزی که آن روزها رئیس شورای اطلاع رسانی بودند از من خواستند که بر این سفرها حاشیه نویسی کنم.
وی گفت: در ابتدای امر قرار بود من عضو هیات ویژه همراه رئیس جمهور باشم و کارتی هم صادر شده بود، من همان اول کارت هیات همراه را گم کردم و باعث مصیبت ها و موقعیت های طنزآمیز زیادی شدم که در این کتاب هم طنز و مطایبه در آن زیاد است.
موسوی گفت: گم شدن کارت باعث شد از هیات دور افتادم و با خبرنگاران همراه شوم و آن اتفاقی که برایش برنامه ریزی کرده بودم نیفتاد. بنابراین شروع به شخصی نویسی کردم و روزهایی همراه رئیس جمهور نبودم و در شهر می چرخیدم با مردم حرف می زدم. همان موقع هم تبدیل به کتاب شد ولی کسی حاضر نبود این کتاب را گردن بگیرد ولی آقای معزی نوشته ها را به اطرافیان رئیس جمهور می دادند تا بخوانند ولی محافظه کاری باعث می شد که هیچ کدام گردن نگیرند و بگویند بقیه هم بخوانند.
وی افزود: در نهایت آقای روحانی قرار بود نوشته ها را بخوانند ولی گفت من فرصت خواندن ندارم. آن یادداشت ها جداگانه منتشر شد و ۱۰، ۱۲ سال طول کشید تا به شکل کتاب در بیاید و در معیت پرزیدنت منتشر شود. این کتاب سه سفرنامه به استان های خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان است که در سال ۹۲ اتفاق افتاده است.
زیباکلام: انشای کتاب در معیت پرزیدنت جالب بود اما…
در ادامه نشست، صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران و فعال سیاسی اصلاح طلب درباره کتاب «در معیت پرزیدنت» گفت: من آقای موسوی را حدود بیست سال است که می‌شناسم. این کتاب همانطور که خودشان هم گفتن دویست و اندی صفحه است و سه قسمت مجزا است، اولین سفر استانی آقای روحانی به خوزستان که ایشان هم در التزام رکاب همایونی بودند. سفر بعدی به هرمزگان و سفر سوم به سیستان و بلوچستان.
وی افزود: این کتاب هیچ چیزی نه در مورد خوزستان به مخاطب می گوید و نه هرمزگان و سیستان و بلوچستان به جز فقر، و فقر و باز هم فقر.
زیباکلام گفت: نکته دوم اینکه من بعد از خواندن این کتاب متوجه نشدم که ایشان در این سفر چه کاره بوده است، سمت و شغلش چه بوده، اگر نبود چه می‌شد، حالا که هست چه می‌شود؟!
این استاد دانشگاه تاکید کرد: اما گفت عیب می چو گفتی هنرش نیز بگو، انشای کتاب بسیار جالب است یعنی به گونه‌ای نویسنده دارد با خودش صحبت می‌کند. جالب است که با مخاطب صحبت نمی‌کند.
صادق زیباکلام در ادامه سخنانش درباره کتاب در معیت پرزیدنت گفت: این کتاب بیشتر خاطرات است، جنبه سیاسی، اجتماعی و معرفی مناطق ندارد، بلکه بیشتر شرح احوالاتش است.
وی افزود: نکته ای که من در مورد کتاب متوجه نشدم این است که آقای موسوی کتاب را در مرحله اول ریاست جمهوری آقای روحانی یعنی در سال ۹۲ نوشته اند اما بعد از ۱۱ سال این کار را انجام دادند. نویسنده کتاب، هیچ توضیحی درباره علت تاخیر در انتشار کتاب نمی دهد بلکه فقط از روایتش با علی میرفتاح درباره هدف انتشار کتاب نوشته است. اما من حدس می زنم ایشان به همان اپیدمی که ما دچارش هستیم مبتلا شده اند.
زیباکلام با بیان اینکه ما در جامعه به خاطر رای به روحانی آبرویی نداریم گفت: من از رای که به روحانی دادم پشیمان نیستم اما خیلی ها از رای دادن به او پشیمان شدند. چرا که آقای روحانی مخصوصا در دوره دوم ریاست جمهوری اش طور دیگری رفتار کرد و انگار نه انگار که ۲۴ میلیون نفر به او رای دادند و انتظاراتی داشتند.
او افزود: رفتار روحانی طوری بود که انگار می گفت می خواستید رای ندهید. شاید همین باعث شد آقای موسوی صبر کند تا آبرو و حیثیتش نرود و کمی صبر کند و بعدا آن را چاپ کند.
زیباکلام با اشاره به روایت عبدالجواد موسوی از سفر روحانی به خوزستان گفت: وعده آقای روحانی در اهواز لایه روبی از شط العرب به قول ما قدیمی ها و اروندرود به قول امروزی ها بود.
این استاد دانشگاه افزود: روحانی بعد از ۲۵ سال به حوزستان رفته بود. کاش آقای روحانی توضیح می داد که چرا لایه روبی اروند در این ۲۵ سال اتفاق نیفتاد؟
او در ادامه با اشاره به سفر روحانی به بشاگرد هرمزگان گفت: بشاگرد مظهر فقر، فقر و فقر است. یکی از نویسندگان و شخصیت ها قبل از درباره میزان محرومیت بشاگرد نوشته بود. آقای روحانی بعد از ۳۵ سال از انقلاب به این منطقه رفته بود. نویسنده می گوید آدم در مورد اینجا گریه اش می گیرد. اما آیا در این ۳۵ سال نباید اتفاقی می افتاد؟
زیباکلام در ارتباط با سفر روحانی به زاهدان گفت: قرار بود مولوی عبدالحمید در این سفر سخنرانی کند اما جلوی سخنرانی او گرفته شد؛ البته ایشان بعدا سخنرانی کردند، اما جالب است که هیچ اتفاقی نمی افتد. زیباکلام گفت: آدم وقتی کتاب را می خواند متوجه می شود نویسنده چقدر در رنج بوده که با روحانی همسفر شده. آدم می تواند به ایشان بگوید مگر مجبور بود؟
او در پایان سخنان خود گفت: با وجود آنکه کتاب چیز زیادی برای گفتن از خوزستان و … به آدم نمی دهد اما نثر آقای موسوی نقطه قوت کتاب است.
حسام الدین آشنا: کتاب در معیت پرزیدنت قابل انتشار در دوره روحانی و رئیسی نبود
حسام الدین آشنا، مشاور حسن روحانی در دوران ریاست جمهوری در ادامه این نشست، گفت: حرف آخر را اول می‌زنم. یک اینکه کتاب را بخرید و بخوانید و به این نشست اکتفا نکنید. دوم اگر رئیس‌جمهور شدید حتما امثال عبدالجواد موسوی را همراه خودتان ببرید که هم بفهمند هم توان نوشتن داشته باشند و هم جرات انتقاد. سوم اینکه این‌گونه سفرها یک رو پرده دارد، یک پرده، یک زیرپرده و یک پشت پرده رو پرده همانی است که از آن سفر در رسانه‌های عمومی منعکس می‌شود.
آشنا گفت: پرده آن چیزی از سفر است که افراد حاضر در آن محل و همراهان درک می‌کنند. راجع به زیرپرده خیلی حرفی نمی‌زنم، بیشتر همراهان درک می‌کنند. پشت پرده را نیز شاید تا سال‌ها خود آن رئیس‌جمهور هم نفهمد چه بود.
این تحلیلگر سیاسی و استاد علوم ارتباطات گفت: این کتاب ژانر خاصی از سفرنامه‌نویسی است. این نوع سفرنامه دگرنوشته‌ای است که اتفاقا درباره خود کسی که سفر کرده نیست. غایب بزرگ در این کتاب خود رئیس‌جمهور است. ایشان (موسوی) سفرنامه خودش را نوشته است. ایشان سلوک درونی خودش را برای ما نوشته و آن‌چه با خود واگویه کرده است.
آشنا گفت: او کلا منتقدی است در این سفر که به نمایندگی از مردم عادی، روشن‌فکران و محققان اجتماعی یک سفر را بازخوانی می‌کند به همین دلیل این کتاب قابل چاپ در دوران روحانی نبوده باید از آن دوره فاصله می‌گرفتیم و آشنایی‌زدایی صورت می‌گرفت. این کتاب در دوره رئیسی هم قابل چاپ نبود.
وی گفت: کار موسوی در مقدمه در قالب گف‌توگو با میرفتاح همه حرف‌های کتاب را همان‌جا زده و گفته چرا این کتاب را نوشته و می‌تواند یکی از درخشان‌تربن نثرهای فارسی تلقی شود.
حسام الدین آشنا گفت: سه نفر از سال ۱۴۰۰ تا الان درحال ضبط خاطرات آقای روحانی هستند. تا کنون ۱۷۶ جلسه خاطرات ایشان ضبط شده و به سال ۱۳۹۴ رسیده است.
وی گفت: مساله این است که اگر طرف حق داشته باشد و اجازه داشته باشد و امکان داشته باشد که پشت پرده را تعریف کند آن وقت نگاه ما به آدم ها تغییر می کند. من نمی گویم ۱۰۰ درصد یا ۱۸۰ درجه عوض می شود ولی می توانید خود را جای طرف قرار دهید که وقتی اجازه پیدا نمی کند که امام جماعت مسجد مکی زاهدان که خیر مقدم بگوید چرا نمی تواند بگوید، رئیس جمهور برای این موضوع چه کرده است و چه اقدام جبرانی انجام شده است.
آشنا گفت: گاهی فکرمان این است که رئیس جمهور می گوید حرف نزنید مهم نیست، گاهی مقاومت می کند، گاهی امر داده می شود که نماینده ولی فقیه در استان که – امروز به شهادت رسیدند- در آن زمان می گوید اگر ایشان صحبت کند من جلسه را ترک می کنم، این یک تصمیم است که رئیس جمهور باید بگیرد، می تواند بگوید ترک کنید اگر این را بگوید تبعات این ترک برای کشور نه استان چقدر است. ممکن است بگوید اگر ایشان خیرمقدم نمی تواند بگوید شما هم خیرمقدم نگویید . یا می تواند بگوید در جلسه علمای سیستان و بلوچستان که تشکیل شد هم شما حرف بزنید هم ایشان . اگر امروز این ها را بدانید نوع دیگری برخورد می کنید. اگر بدانیم که چرا …
وی جمله خود را ناقص گذاشت و گفت: می ترسم دوباره احضار شوم…. چراها در سفرها و تصمیمات مهم است…و وقتی طرف اجازه پیدا می کند که با فاصله گرفتن تعریف کند ممکن است حق دیگری به او بدهیم نمی گویم به او حق دهیم ولی بفهیمم که ریاست جمهوری در ایران بسیار دشوارتر در همه جای دنیاست.
وی گفت: اینکه از مردم رای بگیری، در مقام عمل باید نفر دوم باشی ولی در عین حال ملاحظات به حدی است که فکر می کنی من اندازه یک پدر خانواده اختیار دارم یا ندارم، به اندازه دایی و عمو و پسرخاله اختیار دارم یا ندارم…ایشان به ظاهر سفرنامه نوشته ولی باطن آن فهم جدیدی است که رئیس جمهور چگونه می تواند کشور داری کند و چه ملاحظاتی دارد.
این خبر درحال تکمیل است…