تاریخ در دو معنا حضور دارد: حضوری با گواهی‌ها و حضوری در ذهن مورخ. هر روایتی از گذشته، فرایند بازآفرینی بدون حرکت است. راوی به گذشته دور بازنمی‌گردد و در اعماق نفس رخنه نمی‌کند (این‌ها تشبیهات خطابه‌ای است) گذشته به شکل خبر، حاضر و پابرجاست و از این نظر میان گذشته غایب و خبر حاضر تفاوتی وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جواد لگزیان در عصرایران نوشت: [عبدالله] عروی اندیشمند مغربی متولد سال ۱۹۳۳ میلادی در کتاب «مفهوم تاریخ: واژه‌ها و روش‌ها» به سراغ تعریف و شناخت مورخ می‌رود و درباره حرفهه مورخ و جوانب مختلف آن می‌نویسد، یعنی توصیف ذهنیت کسی که با نگاه خاصی که حرفه او درون جامعه‌اش آن را مرزبندی می‌کند درباره رویدادهای گذشته سخن می‌گوید.
به این ترتیب کتاب با بحث‌هایی پرشور درباره مورخ و کار مورخ ما را به جهان هرودت، توسیدید، طبری و ابن‌خلدون، میشله و کارلایل می‌برد و به سوی درک دنیای تاریخ‌نگاران از دیروز تا امروز رهنمون می‌شود.