اطمینان دارم که مرحوم مهندس بازرگان راضی به استعفا نبود، بلکه برای اعتراض استعفا داد. ایشان مایل بود ماموریت‌هایی را که درباره‌ی برگزاری انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری داشت انجام دهد…
فهیمه نظری: در چهل‌وپنجمین سالگرد اشغال سفارت آمریکا در تهران توسط دانشجویان «مسلمان مبارز پیرو خط امام» به سراغ محمدحسین بنی‌اسدی وزیر مشاور در امور اجرایی دولت موقت رفتیم؛ کسی که به واسطه‌ی پستی که برایش در دولت تعریف شده بود در بین اعضای کابینه بیش‌ترین مراوده را با مهندس بازرگان داشت. بنی‌اسدی که اکنون دبیرکل نهضت آزادی ایران است جزو یکی از دو فردی در کابینه است که در همان صبح چهاردهم به مهندس بازرگان پیشنهاد استعفا داد. او آن روز با اشغال سفارت مخالف بود و امروز نیز که چهل‌وپنج سال از آن گذشته همچنان بر موضع خود ایستاده است. مشروح این گفت‌وگو را در پی می‌خوانید:
هنگام اشغال سفارت شما کجا تشریف داشتید چطور مطلع شدید و واکنش اعضای دولت به‌ویژه مهندس بازرگان به این موضوع چه بود؟
ما نزدیکی‌های ظهر روز یک‌شنبه ۱۳ آبان از اشغال سفارت باخبر شدیم و بسیار تعجب کردیم. اصلا نمی‌دانستیم ماهیت این حرکت چیست و دامنه‌اش تا چه اندازه گسترده است. روز اول چندان با این موضوع جدی برخورد نکردیم. البته از چند روز پیش از آن احساس کرده بودیم که کودتایی خزنده علیه دولت موقت در حال شکل‌گیری است.
چند روز پیش از این واقعه نیز مهندس بازرگان همراه با دکتر چمران و دکتر یزدی برای جشن استقلال الجزایر به این کشور رفته بودند. در آن‌جا برژینسکی مشاور امنیت ملی آمریکا از آنان تقاضای ملاقات کرده و به هتل محل اقامت‌شان رفته بود. آن‌ها اولا در مورد استرداد مبلغ قابل توجهی از پول‌های ایران که در بانک‌های آمریکا بود و دوم درباره‌ی قطعات یدکی هواپیمای اف ۱۴ مذاکره کرده بودند. رادیو تلویزیون که کاملا موضع ضددولتی داشت از این موضوع استفاده‌ی تبلیغاتی وسیعی به منظور آماده کردن مردم برای اعتراض و تحریک علیه دولت موقت کرد. روز دوازده آبان که مرحوم مهندس بازرگان و دکتر چمران و یزدی از الجزایر بازگشتند، این ماجراها تشدید شد؛ بنابراین روز سیزدهم که قضیه‌ی اشغال سفارت پیش آمد ما کمی انتظار داشتیم ولی ابعادش را نمی‌دانستیم.