در تعالیم ادیان آسمانی مانند اسلام و مسیحیت نمی‌توان آموزه‌ای یافت که از امید به آینده و تبعات آن بی‌بهره باشد؛ این تعالیم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به بهبود وضعیت بشر و تحقق آرمان‌هایش در آینده اشاره دارند.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، امید، اصلی‌ترین سرمایه زیست انسان است. فردی که به آینده امیدوار باشد، احساس می‌کند همه‌چیز دارد؛ زیرا خوشبختی واقعی و سعادت ابدی در احساس آرامش، امید و خوش‌بینی نهفته است. کسی که از آرامش روان بی‌بهره باشد، با ناآرامی‌های ذهنی و نگرانی‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کند و حتی در اوج قدرت مادی نیز احساس کمبود دارد.
بنابر روایت ایکنا، در تعالیم ادیان آسمانی نیز نمی‌توان آموزه‌ای یافت که از امید به آینده و تبعات آن بی‌بهره باشد. این تعالیم به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به بهبود وضعیت بشر و تحقق آرمان‌هایش در آینده اشاره دارند. ادیان آسمانی با منشأ وحیانی، بیشتر از سایر آیین‌ها بر امید و امیدواری تأکید داشته‌اند و بسیاری از اعتقادات دینی پیروان آن‌ها نیز با این مفهوم در ارتباط است.