این‌که آرامگاه فتحعلی‌شاه تبدیل به دفتری اداری شده و در گوشه و کنارش یخچال، صندلی، قوری و سماور علم کرده‌اند، از هجو روزگار است اما این‌که چوب‌لباسی گوشه یکی از سالن‌های مقبره گذاشته‌اند تا کارمندان کت‌های خود را آویزان کنند دیگر خنده‌دار نیست، تراژیک است.
به گزارش کاویان گلد به نقل از هم‌میهن: نگهداری از بناهای تاریخی در سال‌های گذشته به یکی از پرچالش‌ترین موضوعات در وزارت میراث و گردشگری تبدیل شده است تا آن‌جا که دیگر فقط مسئله حفاظت از بناهای باستانی با قدمت بیش از هزار سال مطرح نیست و به ماجرای نگهداری از اماکنی که عمر آن‌ها کمتر از ۲۰۰ و حتی ۱۰۰ سال است، رسیده.
این‌که آرامگاه فتحعلی‌شاه تبدیل به دفتری اداری شده و در گوشه و کنارش یخچال، صندلی، قوری و سماور علم کرده‌اند، از هجو روزگار است اما این‌که چوب‌لباسی گوشه یکی از سالن‌های مقبره گذاشته‌اند تا کارمندان کت‌های خود را آویزان کنند دیگر خنده‌دار نیست، تراژیک است. ضمن این‌که تن فتحعلی‌شاه، دومین شاه قاجار با خبردار شدن از فلاسک چای روی طاقچه آرامگاهش حتما تا حالا در گور بارها به لرزه افتاده است. اما گویا این امر خیلی دغدغه اداره کل میراث فرهنگی استان قم نیست تا جایی که حتی در جریان این موضوع هم نبودند.
دفتر نقاشی‌هایی به نام بنای تاریخی
ماجرای تخریب و نابودی میراث و بناهای تاریخی به همین‌جا ختم نمی‌شود و حتی اماکنی که وزارت میراث فرهنگی از آن‌ها درآمدزایی می‌کند هم حال و روز خوشی ندارند. چند ماه پیش بود که دیوارنویسی روی دیوارهای اماکن تاریخی مورد بحث قرار گرفت. در تعطیلات نوروز ویدئویی در فضای مجازی منتشر شد که مردی را نشان می‌داد که با رنگ روی سی‌وسه‌پل خطاطی می‌کرد.