این روزها، صحبت از خطر حمله هوایی اسراییل به مراکز هسته ای کشور است. البته این تهدید وخطر برای نخستین بار مطرح نشده است، دست کم در دو مقطع دیگر نیز در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۹۲ این تهدید بصورت جدی از سوی آمریکا و اسراییل طرح گردید.
به گزارش خبرآنلاین، محسن هاشمی در یادداشتی که سایت عصرایران آن را منتشر کرده نوشته است: البته در سال‌های گذشته برخی چهره‌ها، با اشاره به برخورداری ایران از پدافند موثر هوایی بخصوص سامانه‌های باور ۳۷۳ و اس ۳۰۰، آسمان ایران را در برابر تهدیدات هوایی مقاوم معرفی می کردند.
اما به نظر می‌رسد با حملاتی که در شهریورماه گذشته از سوی جنگنده های اسراییلی شد، این ابزار دفاعی شاید بازدارندگی کامل را در برابر تهدیدات هوایی نداشته باشد و بهمین دلیل نگرانی نسبت به حمله اسراییل وجود دارد.
اما پرسش اینجاست مگر بیست سال قبل که کشور در معرض تهدیدات آمریکا واسراییل بود، ما سامانه پدافند عجیب وغریبی در کشور داشتیم که مانع حمله شود؟ پس چه چیزی مانعی حمله به ایران شد؟
برای پاسخ به این سوال کافی است به شرایط آن روزکشور بازگردیم، در سال ۱۳۸۰ آقای خاتمی در انتخاباتی با ده کاندیدا و تنوع سلایق، با حدود ۲۲ میلیون رای در انتخاباتی که ۷۰ درصد واجدان شرایط شرکت کرده بودند مجدداَ موفق به کسب بیش از نیمی از رأی واجدان شرایط و ۷۷ درصد شرکت کنندگان شد.
این میزان مشارکت بسیار بالاتر از نرم معمول کشورهای دموکراتیک غربی بود و بر عمق مردمسالاری در نظام جمهوری اسلامی تاکید می کرد.
طبیعی است در آن شرایط اتهامات و ایران هراسی و تخریب‌ها نمی‌توانست در افکارعمومی جهان وحتی میان دولتهای مستقل جهان، اثرگذاری جدی داشته باشد ومسیر را برای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران محدود می‌کرد.
بنابراین موثرترین و بازدارنده پدافند برای ما، مردمسالاری و مشارکت وحمایت مردمی از نظام است که موجب می‌شود تهدیدات علیه نظام به نتیجه نرسد.