چند روزی تا انتهای ماه مرداد نمانده است، ماهی که در آن مهمترین سند سیاسی تاریخ معاصر ایران یعنی فرمان مشروطیت به امضای پادشاه وقت قاجار ، مظفر الدین شاه رسید.
شاه مظفری چهل سال در مقام ولیعهدی پادشاه ایران بود و چه بسا اگر میرزارضای کرمانی به ناصرالدین شاه تیر ننداخته بود و او را ترور نکرده بود هرگز به مقام سلطنت نمی‌رسید . بهرحال او در سال 1275 شمسی به مقام سلطنت در ایران رسید و در یازدهمین سال سلطنت خود به سال قمری در سال 1285 شمسی فرمان مشروطه را در قصرصاحبقرانیه ( در مجموعه کنونی کاخ نیاوران ) که به انشای احمد قوام نگاشته شده بود امضا نمود، او سلطنت را در ایران مشروطه کرد و پادشاهی مطلقه در ایران را به پادشاهی مشروطه تبدیل شد و دیگر پادشاه در ایران قطب عالم امکان نبود . مظفرالدین شاه را از این لحاظ می‌توان با شاه ویلیام سوم از خاندان استورات در انگلیس مقایسه کرد که او نیز به سبب اعتراضات از سوی مردم و منتفذین در جریان انقلاب باشکوه انگلستان در سال 1688 میلادی تن به مشروطیت در انگلستان داد . مظفرالدین شاه در تاریخ 8 دی 1285 ، چهار روز قبل از مرگش قانون اساسی جدید ایران نیز امضا کرد و عدل مظفر را از خود به جای گذاشت هر چند که او نیز مانند اکثر پادشاهان قجری در حکمرانی فاقد کفایت لازم بود .
ماه مرداد امسال شاهد برگزاری المپیک در پاریس بودیم و جالب اینکه سلطان مظفری در دومین دوره این مسابقات در سال 1900 میلادی که آن هم در پاریس برگزار شد به عنوان مهمان در آن دوره مسابقات حضور داشت . چهل و هفت سال بعد از انقلاب مشروطه ، ماه مرداد در روز بیست و هشتم خود یک واقعه سیاسی مهم دیگری را ثبت کرد که حرف و سخن در مورد آن بسیار است که شخصیت اول آن واقعه نیز مصدق السلطنه یک شاهزاده قجری بود .