جدیدترین فیلم برندگان نخل طلا، درامی گروهی است که از دل وقت‌گذرانی با مادران نوجوان در یک مرکز حمایتی در نزدیکی لی‌یژ شکل گرفته است.
به گزارش کاویان گلد، اصول زیبایی‌شناسی مینیمالیستی، انسان‌گرایی همراه با شفقت، و صداقت طبیعی‌گرایانه همواره آثار ژان-پیر و لوک داردن را به مجموعه‌ای یکپارچه و منسجم بدل کرده است. شاید وسوسه‌انگیز باشد که در مواجهه با فیلم جدید این برادران بلژیکی، «مادران جوان» بگوییم دقیقاً می‌دانیم قرار است چه ببینیم؛ درست مانند کن لوچ، همتای رئالیست اجتماعی آن‌ها در آن سوی دریای شمال، که از سال ۲۰۰۹ داردن‌ها تهیه‌کننده برخی آثار او نیز بوده‌اند. اما دانستن فرم، رویکرد سیاسی یا دغدغه‌های کلی یک فیلم، هرگز به معنای پیش‌بینی مقصد آن یا شناختن زندگی‌های حاشیه‌ای‌ای نیست که قرار است روشن‌تر شوند.
از زمان موفقیت بین‌المللی آن‌ها در دهه ۹۰ با «وعده و روزتا»، همیشه عنصر غافل‌گیری در سینمای داردن‌ها حضور داشته است. «مادران جوان» به‌راستی غافلگیرکننده‌ترین اثرشان در سال‌های اخیر است؛ فیلمی که دریچه‌ای بی‌واسطه به اضطراب‌ها و امیدهای پنج زن نوجوان و آسیب‌پذیر طبقه کارگر و نوزادانشان می‌گشاید. کودکانی که به عشق و مراقبتی نیاز دارند که گاه حتی خود مادرها قادر به تأمینش نیستند.
در خلاصه فیلم آمده است: «آماده اشک ریختن باشید.» فیلم در بخش مسابقه هفتاد و هشتمین دوره جشنواره کن پخش شده است و لوسی لاروئل، بابِت فِربِک، السا هوبن، ژانینا هالوی فوکان، سامی هلمی، ژف یاکوبز، گونتر دورِه، کریستل کورنیل، ایندیا هِر و ژولی مبوندو بازیگران این اثر هستند.
ایده اولیه فیلم از بازدید داردن‌ها از یک مرکز حمایت از مادران در نزدیکی لی‌یژ شکل گرفت. قرار بود داستان تنها بر یک مادر نوجوان تمرکز کند که تلاش می‌کند با نوزادش ارتباط برقرار کند. اما تجربه‌ای که آن‌ها در این مرکز داشتند چه در مواجهه با مادران و چه کارکنان پرستاری، روانشناسی و اداری، آن‌چنان تأثیرگذار بود که تصمیم گرفتند داستان را به اثری گروهی تبدیل کنند.
این خود تغییری مهم برای این دو برادر است، چرا که غالب آثارشان بر یک یا دو شخصیت متمرکز است. این ساختار گروهی همچنین به آن‌ها اجازه داده بیش از پیش به پیشینه مستندسازانه‌شان تکیه کنند. مادران جوان بیش از هر اثر از آن‌ها به «داکوفیکشن» نزدیک است؛ روایتی که از زندگی چهار زن پیروی می‌کند؛ سه تن با نوزاد، یکی در آستانه زایمان، و پنجمی که آماده خروج از مرکز است.
فیلم «مادران جوان»