درویش طراحی جسورانه‌ی خود را برای ساخت به اروپا می‌برد اما این طرح چنان پیش‌رو و سخت بوده که پیمانکاران آلمانی در جلسه‌ای به او می‌گویند که این پروژه اصلا شدنی نیست. با این حال او بر ادامه‌ی کار اصرار می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، ورزشگاه تختی که قبل از انقلاب به نام فرح‌آباد/ فرح بود، یکی از عجیب‌ترین سازه‌های کابلی دنیاست و در زمان خود، چنان ایده‌ی جسورانه و مدرنی بود که پیمانکاران آلمانی می‌گفتند اجرای آن غیرممکن است؛ اما این ورزشگاه به همت معمارش که تازه درگذشته، در دنیا به شهرت رسید، و در همه‌ی این سال‌ها، زیر سایه و نام ورزشگاه آن سوی شهر تهران، یعنی ورزشگاه آزادی قرار گرفت.
از فرح‌آباد تا تختی
احداث این ورزشگاه از ۱۳۴۶ شروع شد و تا ۱۳۵۲ ادامه داشت. در همان زمان هم مراحل احداث و پیشرفت کار آن با ورزشگاه آریامهر (که بعد از انقلاب به آزادی تغییر نام داد) مقایسه می‌شد و با وجود ویژگی‌های متفاوت و منحصربه‌فردش، هرگز حتی نتوانست رقیبی برای ورزشگاه عظیم آزادی باشد. معمار فرح‌آباد، جهانگیر درویش است که ۶ آذر خبر درگذشت او در سن ۹۱ سالگی در رسانه‌ها منتشر شد.