کوچویی می‌گوید: رادیو اولین رسانه‌ای بود که بعد از روزنامه وارد خانه پدری‌ام شد. تنها چند ساعت اجازه داشتیم به برنامه‌ها گوش دهیم و همه حسرت‌های من این شده بود که وارد این رسانه پرشکوه و رویایی بشوم. به لطف صدای منحصر به فردش این شانس را داشت که در همان نوجوانی رویایش محقق شود و فقط ۱۴ سال داشت که صاحب یک برنامه مستقل در رادیو شد!
به گزارش کاویان گلد، آلبرت کوچویی ۸۲ ساله فقط سه سال از رادیو کوچکتر است؛ او در جشن تولد ۸۵ سالگی رادیو به ایسنا آمد تا به نمایندگی از اهالی صدا، از عشق و علاقه امثال خود به رسانه‌ای بگوید که زمانی رویای او و هم‌نسلانش بود. او آمد تا مروری بر فعالیت‌های بیش از نیم‌قرن خود در دنیای صدا داشته باشد. او که همیشه به گفته دوستدارانش آرامش خاصی در صدایش حس می‌شود، در آغاز حرف‌هاش از عشق به رادیو می‌گوید اینکه رادیو برای او و هم‌نسل‌هایش رویا بود و حتی تلویزیون با آن جذابیت‌هایش نتوانست ابهت و شکوه رادیو را برای آنها بپوشاند.
او که نامش برای بسیاری از اهالی فرهنگ، هنر و رسانه آشناست، خودش را اینگونه روایت می‌کند: آلبرت کوچویی هستم؛ زاده همدان و البته بزرگ شده آبادان. کار حرفه‌ای‌ام را در ارومیه شروع کردم و بعد در تهران ادامه دادم. بیشتر در رادیو حضور داشتم؛ سردبیر هنری رادیو بودم و پنج سالی هم یک برنامه تلویزیونی بررسی مطبوعات داشتم. تحصیلات دانشگاهی را در تهران دنبال کردم و تحصیلات ابتدایی و متوسطه در همدان و آبادان.