در منطقهای غنی از فسیلهای کرتاسه پیشین در چین، فسیل عقرب بزرگی کشف شده است که حدود ۱۲۵ میلیون سال پیش زندگی میکرد.
به گزارش خبرآنلاین، عقرب سمی که فسیل آن به تازگی کشف شده، از بسیاری از گونههای باستانی و امروزی عقرب بزرگتر بوده است. پژوهشگران معتقدند این عقرب یکی از گونههای مهم در زنجیره غذایی بوده و از عنکبوتها، مارمولکها و حتی پستانداران کوچک اکوسیستم باستانی خود تغذیه میکرد.
به نقل از زومیت، پژوهشگران در مجلهی Science Bulletin گزارش کردند این فسیل، چهارمین فسیل عقرب خشکی کشفشده در چین و اولین فسیل عقرب کشفشده از دوران مزوزوئیک در این کشور است.
بیشتر عقربهای مربوط به دوران مزوزوئیک (۲۵۲ میلیون تا ۶۶ میلیون سال پیش) در کهربا حفظ شدهاند. دییینگ هوانگ، یکی از نویسندگان مطالعه و پژوهشگر موسسه زمینشناسی و دیرینهشناسی نانجینگ در چین، توضیح داده است که فسیلهای عقرب بهدلیل اینکه این عنکبوتیان زیر سنگها و شاخهها زندگی میکنند و احتمال اندکی وجود دارد که در رسوبات گیر کرده و فسیل شوند، بسیار نادر هستند.
دانشمندان فسیل عقرب غولپیکر را در سازند زیان، منطقه غنی از فسیلهای دوره کرتاسه پیشین در شمال شرقی چین، کشف کردند. تیم تحقیقاتی گونه جدید را جهولیا لونگچنگی (Jeholia longchengi) نامگذاری کرده است.
جهولیا به جهولیا بیوتا، اکوسیستم شمال شرقی چین در دوره کرتاسه پیشین درحدود ۱۳۳ میلیون تا ۱۲۰ میلیون سال پیش اشاره دارد. لونگچنگی نیز به منطقه لونگچنگ در چاویانگ چین اشاره دارد که فسیل هم اکنون در آنجا قرار دارد.
عقرب جهولیا لونگچنگی حدود ۱۰ سانتیمتر طول داشت و عقرب غولپیکری به حساب میآید. هوانگ به لایوساینس گفت: «سایر عقربهای دوره مزوزوئیک بسیار کوچکتر بودند و اندازه بیشتر آنها کمتر از نصف عقرب جدید بوده است.»
جهولیا لونگچنگی بدنی پنجضلعی و سوراخهای تنفسی گردی داشت. این ویژگیها مشابه ویژگیهایی هستند که در برخی خانوادههای عقربهای امروزی که در دیگر نقاط آسیا زندگی میکنند، یافت میشود. اما جهولیا لونگچنگی برخلاف آن خانوادهها، پاهای نسبتاً بلند و پاگیرههای باریکی دارد که در امتداد بخشی به نام پاتلا فاقد خار است.
فسیلهای بسیاری از حیوانات دیگر، ازجمله دایناسورها، پرندگان، پستانداران و حشرات، در جهول بیوتا یافت شده که نشاندهنده شبکه غذایی پیچیده این اکوسیستم است.