سوم خرداد نیز الگویی از سرمایه اجتماعی بالا و اعتماد بالا و توجیه قابل قبول برای همگان در تحمل دشواری و سختی جنگ برای تمامیت ارضی و غرور ایرانیان است که می‌تواند در بحران‌هایی که همواره با آن روبه‌رو هستیم، به کار آید.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، علی ربیعی در شرق نوشت: در حیات سیاسی-اجتماعی ایران، روزهایی وجود دارند که به مثابه یک عصر و به درازای چند دهه بر تاریخ اثر می‌گذارند. سوم اسفندماه ۱۲۹۹، بیست‌وهشتم مرداد ۳۲ و بیست‌ودوم بهمن ۱۳۵۷ فقط یک روز نبودند؛ آثار این چند روز، محدود به یک دوره زمانی نیست. به اعتباری، آن‌چه به تاریخ اعتبار می‌دهد نه روزمرگی‌ها و ورق‌خوردن تقویم و حوادث تکراری، بلکه وقایعی هستند که خبر از پایان و آغازی دیگر می‌دهند.
همان‌گونه که بهمن ۵۷ نشان از یک قاعده‌مندی علمی از فروپاشی یک نظام قدرتمند سیاسی به‌ظاهر محکم داشت، به همین سیاق برخی پدیده‌های سیاسی و تاریخی درس‌اندوزی‌های زیادی درون خود دارند. دوم خرداد (بروز تغییرات ارزشی در آرای انتخاباتی) و سوم خرداد (چگونگی، عوامل و شرایط تجلی باورمندی و روح جمعی در دفاع از سرزمین) از این دسته روزها هستند.