با آغاز جنگ تحمیلی ایران و عراق، سینمای ایران در دهه ۶۰ نقش بسزایی در تبیین دفاع مقدس در جامعهای که تازه انقلاب شده بود داشتند. سینمایی که جدا از نگاه ایدئولوژیک، برخاسته از سینمای بدنه بود. سینمایی که کارگردانهای نام آشنا چون ساموئل خاچیکیان با فیلم «عقابها»، زندهیاد سیف اللهداد با فیلم«کانیمانگا»،محسن محسنی نسب با فیلم«یورش» و سینماگران کمتر شناخته شده ای چون ناصر مهدیپور با فیلم «گلها و گلولهها»، اکبرصادقی با فیلم «پایگاه جهنمی» و غیره را داشت.
پریسا ساسانی: با آغاز جنگ تحمیلی ایران و عراق و زمانی که هنوز این سینما نگاه ایدئولوژیک به خود ندیده بود فیلمسازان انگشت شماری با ساخت فیلم های جنگی، معروف به «جنگی-کماندویی» تولید کردند که در سینمای ایران و نزد مخاطبان محبوب شد و جزء سینمای بنده و البته ضد جنگ در تاریخ سینمای ایران باقی ماند و بازیگران نام آشنایی چون جمشید هاشمپور، فرامرز قریبیان، سعید راد به قهرمانهای مردمی دهه ۶۰ تبدیل شدند. دههای که مردم تازه انقلاب را به خود دیده بودند و خیلی زود به جنگ تحمیلی رسیدند و با دیدن این آثار قهرمانهای پیروز میدان جنگ را روی پرده می دیدند که جمشید هاشمپور معروف به جمشید آریا جزء همین قهرمانهای مردمی بود.